پاوربانک چیست؟

5 (100%) 4 votes

امروزه با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از کارهای ما منوط به آن شده است. برای نمونه کم و بیش در دنیا کسی نیست که گوشی تلفن به اتفاق نداشته باشد و از آن برای امور روز مره خودش بهره‌گیری ننماید. برای نمونه از تلفن به اتفاق برای خرید اینترنتی، جست‌وجوی سریع، امور بانکی، مشاهده فیلم، احضار کتاب و … کاربرد می­‌شود. تبلت‌­ها نیز از خانواده گوشی­‌های همراه هستند که نسبت به گوشی­‌های تلفن همراه از اندازه‌­های بزرگتری برخوردار هستند که برای فیلم دید و احضار مقالات و کتاب‌­ها بیشتر مورد استفاده پیمان می­‌گیرند.

اگر از گوشی همراه و تبلت در امور زندگی خویش بهره‌گیری کرده باشید حتما این موضوع را تجربه کرده‌اید، زمانی می‌رسد که شارژ باتری تلفن به اتفاق و تبلت شما تمام شود. در این حالت اوضاع به چه شکل است؟ اگر زندگی شما منوط به این فناوری باشد بی گمان دریافتن بدی به شما دست خواهد عدل و در سریعترین زمان ممکن تلاش می‌­کنید لغایت یک پریز برق برای شارژکردن ابزارهای الکترونیکی خودتان پیدا کنید.

خبر احسان که در این جا به شما می‌­دهیم این است، ابزاری به اسم پاور بانک ارائه شده است که می‌­تواند مقدار زیادی از انرژی الکتریکی را در خود اندوخته کند لغایت در زمان نیاز شما بتوانید متعلق به بهره‌گیری نمایید.

شارژر به اتفاق یا پاوربانک چیست؟

اگر جدیدا برای خرید ابزارها الکترونیکی مانند موبایل به بازار رفته باشید، حتما نام پاوربانک به گوش شما خورده است. حتی بعضی از برندهای سرشناس در جشنواره‌­های فروش خود به ازای خرید یک وسیله الکترونیک یک پاوربانک هدیه می‌­دهند؛ اما آیا می‌دانید ساختار و نحوه‌­ی عملکرد پاوربانک به چه صورت می‌­باشد؟

پاوربانک (power bank)، شارژر به اتفاق و باتری اکسترنال هر سه یک مفهوم را می‌­رسانند. وظیفه اصلی این وسیله اندوخته سازی انرژی و ارائه آن در موعد مورد بیچارگی است. اگر شما قدری از علم الکترونیک اطلاعات داشته باشید این وسیله در ابتدا ما را به یاد باتری موبایل می­‌اندازد. در حالت کلی دونوع باتری وجود دارد، باتری‌هایی که قابلیت شارژ مجدد دارند و باتری‌هایی که غیر قابل شارژ هستند. ولی سوال اینجاست آیا پاوربانک تبلیغاتی یک باتری است؟ در پاسخ به این سوال باید خدمتتان پهنا کنم که بله، پاوربانک دارای یک باتری قابل شارژی است که بدست یک مدار کنترلی مهار می‌­شود. باتری مورد استفاده در این وسیله معمولا گنجایش اکثریت نسبت به دیگر باتری‌­ها دارا است و می‌­تواند چندین نوبت انرژی وسایل الکترونیکی را فراهم نماید.

اجزای پاوربانک چیست؟

اگر درون یک پاوربانک را مفتوح کنید و به آن نگاهی بیاندازید، متوجه خواهید شد این وسیله از دو جز اصلی، باتری و مدار کنترلی برپایی شده است. وظیفه مدار کنترلی شارژ و دشارژ کردن باطری و نمایش میزان شارژ باتری می­‌باشد. در حالت کلی پاوربانک‌­ها دارای یک ورودی و چندین خروجی هستند. یک پاور بانک از ورودی خود انرژی الکتریکی را دریافت نموده و امثال یک باتری موبایل آغاز به شارژ باتری درونی می‌­نماید و همچنین دارای یک یا چند خروجی است که برای شارژدهی به یک یا چند ابزار الکترونیکی بهره‌گیری می‌­شود.

چگونه سایت ما میتواند با گوگل دوست باشد؟

چگونه سایتمان را با گوگل اخ کنیم؟

امروزه رقابت در بازارهای اینترنتی بالا گرفته و وب سایت های ارائه دهنده خدمات تلاش های زیادی برای عرضه محصولات و خدمات خویش در فضای مجازی دارند.در بین سئو و بهینه سازی سایت نقش تعیین کننده ای را بازی میکند.تا آن جایی که وب سایت ها بدون سئو  نزدیک  هیچ بازدهی را برای کمپانی ها ندارند و نمیتواند کمکی برای توسط آوردن بازار مجازی باشد.سئو با روش های مختلفی سپریدن میشود و شرکت های گوناگون با یک سخیف تغییر ناپذیر سایت ها را سئو نمیکنند.اما این تنوع در روش های سئو از کجا آمده است؟مگر سئو قوانین و اصولی نیست که گوگل تعیین کرده و اگر اینطور است پس چرا طریق های سئو یکسان نیست؟برای رسیدن به استجابت سوال نیاز به درک عمیقی از سئو داریم.باید بدانیم این قوانینی که گوگل برای وب سایت ها مشخص کرده به چه معناست و دلیل بوجود آوردن این قوانین چیست.

سئو و رفاقت با گوگل

به زبان ساده تر برایتان روشنگری بدهیم.قوانین گوگل همان خلق و خوی رفتاری گوگل است که برای همنشین شدن با آن باید رفتارمان را به نحوی تغییر دهیم که گوگل با ما برادر شود.اخلاق گوگل یک سری کلیات دارد که حتما و بدون شک باید رعایت شود و یک سری جزییات هم دارد که اهمیت زیادی دارد.اما میتوان به سلیقه خویش این جزییات را ساخت.تفاوت در روش های سئو نیز تفاوت در همین جزییات است.ما دائم گفته ایم و باز هم میگوییم هر وب سایتی که کلیات قوانین گوگل در آن رعایت شود قطعا میتواند به رتبه ای خوب در گوگل دست پیدا کند و رعایت نکردن جزییات نمیتواند مانع دست یابی به این کامیابی شود.حال کلیات اخلاق گوگل را با هم رسیدگی میکنیم:

نوشتن درونمایه منحصر به فرد و مدیریت صحیح آن:

شاید این سوژه را در همه ی وب سایت های سئو دیده باشید،تاکید شدید بر روی محتوا.اصلا این طور به این سوژه اندیشه کنید که چقدر درونمایه میتواند مهم باشد که همگی سایت های سئو روی آن پافشاری گزیده تر دارند و از لقب سلطان برای درونمایه استفاده میکنند.اما قصد از درونمایه این نیست که شما در وب سایتتان آغاز کنید به مطلب نویسی و هرچه که به ذهنتان میرسد که بنویسید و در وب سایتتان قرار دهید و منتظر نتیجه باشید.ساده لوحیست اگر اندیشه کنیم گوگل برای تشخیص محتوای با کیفیت روشی نداشته باشد.پس با علم به این موضوع که گوگل بی گمان تفاوتی بین درونمایه با کیفیت و محتوا بی کیفیت قائل است،همیشه سعی میکنیم که با کیفیت ترین محتوای ممکن را برای سایتمان فرآوری کنیم.

حتما در ذهنتان این سوال به وجود آمده است که درونمایه با کیفیت به چه معناست؟در روش سئوی وردپرس  مرحله اول باید مطلبی که در سایت قرار میگیرد صد در صد بازپسین و جدید باشد و از وب سایت های سایر کپی برداری نشده است.حتی اندیشه کردن به این جستار که یک مطلب را بردارید و تغییرات در آن ایجاد کنید و گوگل نمیفهم کپی است،اشتباست.گوگل در این موارد بسیار هوشیار عمل میکند و محتوای سایت شما را با سایر درونمایه ها کاملا سنجش میکند و به راحتی میتواند متوجه کپی بودن این درونمایه بشود.در مرحله دوم درونمایه باید دقیقا همان موضوعی باشد که شما در مورد آن در تایتل و دیسکریپشن همان صفحه صحبت کرده اید و در درونمایه تکرار واژه باره نظرتان بسیار باشد.شما حتی اگر محتوای خیلی عالی هم تولید کنید ولی در آن از کلمات مد نظرتان بسیار کاربرد نکنید باز هم این درونمایه نمیتواند کمکی به سایت شما بکند.

ما از مدیریت محتوا صحبت کردیم.مدیریت درونمایه ینی آپدیت منظم مطلب در سایت.گوگل سایت هایی را برادر دارد که به طور منظم و پیاپی آپدیت میشوند و مدت طولانی بدون دگرگونی ها نیستند.میزان آپدیت ها میتواند متغییر باشد و کاملا به موضوع هر سایت پیوستگی دارد.برای نمونه یک سایت موزیک یا خبری دربایستن دارد حتما روزی چندین بار آپدیت شود لغایت بتواند با دیگر سایت ها چشم وهمچشمی کند.اما یک سایت فروش شارژ سیم کارت نیازی به چنین آپدیتی ندارد و ماهی چند بار آپدیت برایش کافی است.

انتخاب هاست با کیفیت در همان شروع کار:

هاست با کیفیت گویه اصلی انجام یک سئو خوب را فراهم میکند.خیلی روشن بگوییم که اگر کیفیت هاستتان ذیل باشد باید با خیال راحت قید سایتتان را بزنید و هیچ تلاشی برای سئو سایت نکنید.دلیل این سوژه هم این است که گوگل سایت هایی که سرعت لود پایینی دارند و آپ تایم آن ها نرمال نیست را جزو سایت هایی نمیداند که بتواند احتیاج کاربران را رفع کند.به همین علت بدون پروا به دیگر فاکتور های سئو به سایت رتبه نمیدهد.پس دقت داشته باشید حتما هاستی را گزینش کنید که سرعت لود فوقانی داشته باشد و در زمان بازدید زیاد برای شما سخت ساز نشود.

شبکه های اجتماعی را جدی بگیرید:

سئو و دوستی با گوگل

اهمیت شبکه اجتماعی به اندازه موارد بالا نیست.اما جزو مواردی است که گوگل در سنه های پسین تمرکز گزیده تر ای روی آن دارد و در سئو حتما باید رعایت شود.در سنه های پسین کمپانی گوگل تعامل خوبی با شرکت های نظیر فیس بوک،توییتر و ... داشته است و همین مایه شده که گوگل از این کمپانی ها برای انتخاب سایت های مناسب کمک بگیرد.پس حتما روی شبکه های اجتماعی به عنوان احد از اصلی ترین موارد سئو حساب کنید.

با اجرای کلیات منش ها گوگل به مرور زمان،گوگل با سایت شما همنشین خواهد شد و بعد متعلق به است که میتوانیم بگوییم حتی اگر در بعضی موارد خلاف خوی ها گوگل هم عمل نماییم این گوگل است که بخاطر رفاقت که با ما دارد اخلاقش که را شبیه ما میکند و فرمان نمیدهد دوستی از بین برود.

پیاده روی فضایی تماماً زنانه؛ رؤیایی که محقق نشد

امروز دو فضانورد ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) لباس های مخصوص خود را پوشیده و دویست و پانزدهمین پیاده روی فضایی ناسا را به عنوان بخشی از مأموریت Expedition 59 انجام دادند، ولی نه به آن شکلی که دنیا انتظارش را داشت. همان طور که می دانید چندی پیش ناسا با افتخار خبر اولین پیاده روی فضایی تماماً زنانه تاریخ توسط «ان مک کلین» و «کریستینا کخ» را اعلام کرد، اما به خاطر محدودیت لباس های فضانوردی در آخرین لحظات «نیک هگ» جانشین مک کلین شد.

اعلام خبر پیاده روی فضایی زنانه با استقبال گسترده ای روبرو شد. در طول تاریخ تنها 13 زن موفق به اجرای پیاده روی فضایی شده اند و همه آنها با یک مرد همراه بودند. حالا تمام این هیجان به یأس و نومیدی تبدیل شده است. اما چه اتفاقی افتاد؟

تصمیم نهایی در این زمینه را خود مک کلین گرفت. او که هفته قبل به همراه هگ نخستین بخش از مأموریت Expedition 59 را برای تعویض باتری های قدیمی ISS اجرا کرد، لباس مخصوص سایز متوسط را پوشیده بود، لباسی که بیشتر به زره های چندلایه شبیه است. مک کلین پس از تست لباس های متوسط و بزرگ، متوجه شد که فقط لباس سایز متوسط می تواند ایمنی فردی با جثه او را تأمین کند.

از طرفی در حال حاضر فقط دو لباس کاملاً آماده برای پیاده روی فضایی در ایستگاه فضایی بین المللی وجود دارد؛ یکی با سایز متوسط دیگری سایز بزرگ. البته ناسا شش دست لباس فضانوردی با سایزهای مختلف در ISS دارد، ولی آماده سازی آنها زمان زیادی را می طلبد و ناسا تصمیم گرفت در شرایط کنونی، این ریسک را نپذیرد. تصمیم نهایی با خود فضانوردان بود. نهایتاً مک کلین تصمیم گرفت این نقطه عطف تاریخی را کنسل کند و جای خودش را به هگ بدهد.

البته ناسا همچنان زیر آماج انتقادات قرار دارد، چرا که باید از مدت ها قبل شرایط مناسب را برای فضانوردان زن در ایستگاه فضایی بین المللی آماده می کرد. سابقه لباس های مخصوص در ISS به دهه 1980 میلادی بر می گردند و از آن زمان تاکنون هیچ تصمیمی برای ارتقاء آنها و در نظر گرفتن شرایط زنان فضانورد با جثه های کوچک انجام نشده است.

هنوز هم برای پیاده روی فضایی تماماً زنانه دیر نشده. سومین بخش از مأموریت Expedition 59 برای هفته بعد، هشتم آوریل یعنی نوزدهم فروردین ماه برنامه ریزی شده و شاید تا آن زمان فضانوردان حاضر در ISS بتوانند راهی برای اجرای آن پیدا کنند. ناسا هم بهتر است فکری به حال تجهیزاتش بکند.

اولین پرواز با هواپیمای موتوردار توسط چه کسی انجام شد؟

اکثر ما برادران رایت را به عنوان اولین انسان هایی می شناسیم که با هواپیما پرواز کرده اند، اما برخی هم می گویند این عنوان افتخار آمیز به دو نفر دیگر از پیشگامان صنعت هوانوردی تعلق دارد. در ادامه این موضوع را با جزئیات بیشتری بررسی می کنیم تا ببینیم بالاخره چه کسی برای اولین بار با هواپیمای موتوردار پرواز کرده است.

ماجرای آلبرتو سانتوس-دومون

ده ها میلیون نفر از سرتاسر جهان در جریان مراسم افتتاحیه بازی های المپیک تابستانی 2016 در شهر ریودوژانیرو برزیل برای اولین بار با آلبرتو سانتوس-دومون آشنا شدند. فردی با لباس مبدل و سبیل مصنوعی هم نقش این قهرمان هوانوردی را ایفا می کرد و هواپیمای دوباله قدیمی را به پرواز درآورده بود. بنا به گفته کمیته برگزاری المپیک ریو، آلبرتو سانتوس-دومون از برزیل را باید به عنوان مخترع اصلی هواپیمای موتوردار بشناسیم، ادعایی که افراد زیادی را شگفت زده کرد اما برای برزیلی ها کاملاً باورپذیر بود.

آلبرتو سانتوس-دومون که در دهه 1890 میلادی در شهر پاریس زندگی می کرد، تصمیم گرفت ثروت خانوادگی حاصل از کشت و عرضه قهوه را در حوزه آزمایشات مربوط به تجهیزات سبک تر از هوا مانند بالون های هوای گرم یا کشتی های هوایی موتوری صرف کند. «پل هافمن» در کتاب «بال های جنون: آلبرتو سانتوس-دومون و ابداع پرواز» می گوید این اشراف زاده خوش گذران و بلندپرواز حتی یک کشتی هوایی شخصی هم داشت که با استفاده از آن، از آپارتمانش در نزدیکی طاق پیروزی میدان شارل دوگل پاریس تا رستوران محبوبش سفر می کرد و در زمان صرف غذا، آن را به تیر چراغ برق می بست.

سانتوس-دومون پس از دریافت جایزه ویژه هوانوردی در سال 1901 به خاطر هدایت یک کشتی هوایی موتوردار در اطراف برج ایفل، به پرواز با تجهیزات سنگین تر از هوا روی آورد. در حالی که برادران رایت آزمایشات خود را مخفیانه و به دور از چشم عموم انجام می دادند، همگان دیدند که در تاریخ 23 اکتبر سال 1906 سانتوس-دومون با هواپیمای دوباله 14-بیس به پرواز درآمد. او توانست با پیمایش حدود 60 متر در ارتفاع 5 متری زمین در برابر چشمان جماعت پاریسی، اولین پرواز موتوردار جهان را به نام خودش ثبت کند. کمتر از سه هفته بعد، اولین رکورد جهانی فدراسیون بین المللی هوانوردی با پیمایش مسافت 220 متر توسط سانتوس-دومون به ثبت رسید.

طرفداران سانتوس-دومون می گویند نمایش عمومی او در سال 1906 اولین پرواز موتوردار جهان به شمار می رود، چون هواپیمای او بدون هیچ کمکی به پرواز درآمد، در حالی که هواپیمای رایت از روی خط آهن و به کمک بادهای شدید کیتی هاک (شهری در ایالت کارولینای شمالی آمریکا) از زمین بلند شد. «هنریک لین دباروش» فیزیکدان برزیلی که دو جلد کتاب در مورد سانتوس-دومون نوشته، در سال 2003 به خبرگزاری رویترز گفت که پرواز برادران رایت تمامی استانداردهای مورد نیاز را نداشته است؛ مواردی نظیر بلند شدن بدون کمک، پرواز عمومی با مسافت مشخص در برابر چشم کارشناسان، و فرود ایمن. او می گوید اگر این ضوابط را برای انتهای قرن نوزدهم در نظر بگیریم، برادران رایت هیچکدام از آنها را رعایت نکرده اند.

ماجرای گوستاو وایتهد

حدود دو سال قبل از پرواز برادران رایت بر فراز تپه های کیتی هاک، نگهبان یکی از کارخانه های محلی با استفاده از ماشین پرنده دست سازش در آسمان شهر صنعتی بریجپورت در ایالت کنتیکت آمریکا به پرواز درآمد. نشریه بریجپورت ساندی هرالد در تاریخ 18 اوت 1901 صفحه پنجم خودش را به طور کامل به این خبر و گوستاو وایتهد اختصاص داد. وایتهد یک مهاجر آلمانی بود که توانست مسافت 2.5 کیلومتری را در ارتفاع 45 متری از سطح زمین، بالای شهرهای بریجپورت و فرفیلد بپیماید. طرح ساده ای از وایتهد سوار بر وسیله خفاش مانندش به نام «شماره 21» یا Condor هم موجود است. وایتهد چندی بعد اعلام کرد که در تاریخ 17 ژانویه 1902 دوباره به آسمان برگشته و مسافت 11 کیلومتری را بر فراز لانگ آیلند سوند طی کرده است.

با این حال ادعای وایتهد فاقد مستندات کافی است. نشریه ساینتیفیک امریکن می گوید یک عکس نه چندان واضح از هواپیمای در حال پرواز وایتهد در سال 1906 و در جریان نمایشگاه صنعت هوانوردی نیویورک نمایش داده شده، ولی دیگر نشانه ای از آن دیده نشده است. تلاش برای مصاحبه با دو شاهد عینی این پرواز در دهه 1930 میلادی هم به نتیجه نرسید. یکی از آنها ناپدید شده و دیگری هم کل داستان را تخیلی توصیف کرد.

با این حال اُرویل رایت برای اینکه ادعای وایتهد را زیر سؤال ببرد، در سال 1945 مقاله ای انتقادی به نام «پرواز افسانه ای وایتهد» را در مجله صنعت هوایی آمریکا منتشر کرد. او در این مقاله گفت که وایتهد برای ساخت چنین موتوری، مهارت فنی و تجهیزات کافی در اختیار نداشته و داستان پرواز او کاملاً اغراق شده است.

ماجرا به همینجا ختم نشد. در سال 1987 برنامه خبری «60 دقیقه» در شبکه خبری CBS برنامه ای به نام «رایت اشتباه می کند؟» را پخش کرد و نشان داد هواپیمایی که از روی «شماره 21» ساخته شده، توانایی پرواز را دارد. در سال 2013 هم «جان براون» مورخ استرالیایی اعلام کرد که عکس گم شده در نمایشگاه هوانوردی نیویورک را پیدا کرده است.

تحقیقات براون سرانجام به نتیجه رسید و «پل جکسون» سردبیر نشریه مطرح Jane در یکصدمین سالگرد انتشار آن، ماجرای وایتهد را به عنوان نخستین پرواز در تاریخ معرفی کرد. پس از آن، قانونگذاران ایالت کنتیکت آمریکا هم توانستند ایالت خودشان را به عنوان میزبان نخستین پرواز جهان به ثبت برسانند.

ماجرای برادران رایت

صبح روز 17 دسامبر 1903 میلادی، اُرویل رایت کنترل هواپیمای سنگین تر از هوای فلایر (Flyer) را به دست گرفت و به برادرش یعنی ویلبر علامت داد. ویلبر به دنبال ماشین پرنده می دوید تا تعادلش را حفظ کند و نهایتاً فلایر با لغزیدن روی ریل کمکی توانست مسافتی 35 متری را پرواز کند. برادران رایت از شهر دیتون در ایالت اوهایو پس از این پرواز 12 ثانیه ای، سه پرواز موفق دیگر را روی سواحل کارولینای شمالی تجربه کردند. چند شاهد عینی در اولین پرواز حضور داشتند و یکی از کارکنان سازمان نجات آمریکا هم عکسی از پرواز فلایر را ثبت کرد.

برادران رایت مستندات کاملی از آزمایشات خود تهیه کرده بودند، اما تا زمان ثبت پتنت و عقد قرارداد برای ماشین پرنده، نهایت رازداری را هم به عمل آوردند. برخلاف سانتوس-دومون، آنها پروژه خودشان را به شکل پنهانی ادامه داده و نهایتاً در سال 1908 اولین پرواز عمومی را اجرا نمودند، یعنی دو سال بعد از هوانورد برزیلی.

بیشتر مورخین صنعت هوانوردی معتقدند برادران رایت تمام معیارهای مورد نیاز را دارند تا به عنوان مخترعین اولین هواپیمای تاریخ شناخته شوند: هواپیمای سنگین تر از هوا، سرنشین دار و موتوردار که از زمین بلند شده و فرود آمده است، ضمن اینکه توانایی کنترل در سه جهت را هم برای جلوگیری از برخورد با موانع داشته است. برخی هم معتقدند برادران رایت در سال 1905 یعنی یک سال قبل از سانتوس-دومون، پروازی به مدت 40 دقیقه را تجربه کرده اند.

دیوید مک کالو، نویسنده کتاب «برادران رایت» در مصاحبه ای در سال 2015 با شبکه رادیویی WNPR ادعای وایتهد را به کل رد می کند و می گوید:

هیچ مدرکی برای این ادعا وجود ندارد. آقای وایتهد هیچ وسیله ای را به پرواز در نیاورده و تلاش هایش در برابر چشمان مردم هم با شکست مواجه شده. حدود 35 مورخ برجسته صنعت هوانوردی بیانیه ای را امضا کرده و تأیید کرده اند که داستان جذاب آقای وایتهد قابل باور نیست.

منتقدین همچنین می گویند داستان اصلی روزنامه بریجپورت ساندی هرالد کاملاً اغراق آمیز نوشته شده و عکس مربوط به پرواز وایتهد هم به اندازه کافی واضح نیست تا بتوان از آن به عنوان مدرک استفاده کرد. در واقع به نظر آنها، مهاجر آلمانی هیچگاه پرواز نکرده است.

با اینکه افراد زیادی برادران رایت را پیشگام پرواز در تاریخ می دانند، اما دعوای داخلی بین آنها همچنان وجود دارد، دعوایی که هر روز در بزرگراه های آمریکا دیده می شود. ایالت های اوهایو و کارولینای شمالی، هرکدام مدعی میزبانی اولین پرواز هستند. پلاک های اوهایو با عبارت «محل تولد هوانوردی» مزین شده و روی پلاک های کارولینای شمالی هم عبارت «اولین پرواز» به چشم می خورد.

مایکروسافت سرفیس بوک 2 با سخت افزار جدید به روز شد

مایکروسافت به آرامی و در سکوت خبری سخت افزار مدل پایه لپ تاپ سرفیس بوک 2 را ارتقاء داده است. این غول نرم افزاری مدل 13 اینچی سرفیس بوک 2 را به پردازنده نسل هشتمی اینتل Core i5 مجهز کرده که چهار هسته پردازشی دارد، در حالی که نسل هفتم این پردازنده ها دو هسته ای بودند.

البته سرفیس بوک 2 با پردازنده نسل هفتمی هم در فروشگاه مایکروسافت موجود است، اما با قیمتی پایین تر عرضه می شود. برای خرید مدل پایه این لپ تاپ با پردازنده نسل هفتم باید 1299 دلار بپردازید در حالی که مدل جدید با پردازنده نسل هشتم 1499 دلار قیمت خورده است. پردازنده مورد استفاده مایکروسافت در این دستگاه Core i5-8350u است که چهار هسته فیزیکی، هشت ترد و 6 مگابایت کش دارد. فرکانس پایه این پردازنده 1.7 گیگاهرتز است که در حالت توربو به حداکثر 3.6 گیگاهرتز می رسد.

این مدل از سرفیس بوک 2 به 256 گیگابایت حافظه داخلی از نوع SSD و 8 گیگابایت حافظه رَم هم مجهز شده است. اگرچه تفاوت اصلی این مدل با نسل قبلی فقط در پردازنده است، ولی همین تغییر هم کارآیی آن را به مراتب افزایش می دهد. نسل هشتم پردازنده های اینتل از نظر تعداد هسته های فیزیکی، سرعت کلاک و حافظه کش نسبت به نسل قبلی ارتقاء قابل توجهی داشته اند.

البته استفاده از پردازنده اینتل Core i5-7300u در زمان عرضه اولیه سرفیس بوک 2 کمی عجیب بود، چون این پردازنده توان کافی برای اجرای فعالیت های سنگین ندارد. حالا مشکل پردازنده اصلی در مدل پایه سرفیس بوک 2 حل شده اما مشکل گرافیکی همچنان پابرجاست، چون در این مدل از کارت گرافیک انویدیا خبری نیست و باید به پردازشگر گرافیکی اینتل اچ دی 620 قناعت کنید.

گفتنیست مایکروسافت در تاریخ 17 آوریل برابر با 28 فروردین ماه رویدادی را در شهر نیویورک مختص خانواده محصولات سرفیس برگزار خواهد کرد. انتظار می رود در این مراسم اطلاعات بیشتری در مورد قیمت و زمان عرضه سرفیس هاب 2، تجهیزات جانبی مربوط به آن و مبلمان اداری ساخت شرکت Steelcase باشیم.