این روزها سرویسهای پیامرسان در زمینههای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرند. بهعنوان مثال میتوانیم به «ویچت» (WeChat) اشاره کنیم که میلیاردها دلار در آن رد و بدل میشود. اما آیا یک سرویس پیامرسان میتواند در زمینهی ارز دیجیتال به موفقیت برسد؟ «پاول و نیکلای دورف» (Pavel and Nikolai Durov)، دو برادری که تلگرام را تأسیس کردند، قصد انجام چنین کاری را دارند. اگر این دو برادر موفق شوند، بلندپروازی آنها کموبیش منجر به ایجاد معادلی دیجیتال برای یک سیستم اقتصادی مستقل خواهد شد.
تاکنون، تمام تلاشها برای تبدیل بیت کوین و سایر انواع ارز دیجیتال به یک نوع روش پرداخت همگانی و بیدردسر، به در بسته خورده است. از جمله دلایل این شکستها میتوان به کارمزد بالای تراکنشها و نیاز به زمان زیاد برای پردازش اشاره کرد. حتی اگر اکوسیستم بیت کوین، اتریوم یا هر ارز دیجیتالی دیگری بتواند مشکلات مقیاسپذیری را حل کند، به دلیل تعداد پایین کاربران، خردهفروشهای بزرگ جذب این اکوسیستمها نخواهند شد. در این میان ایدهای که برادران دورف قصد دارند آن را از طریق بزرگترین «عرضهی اولیهی پول دیجیتالی» (ICO) تا کنون آزمایش کنند، ایجاد یک ارز دیجیتالی برای اکوسیستمی است که از قبل حدود ۱۷۰ میلیون کاربر فعال دارد. بر اساس تخمین مدیران تلگرام، این رقم در سهماههی اول سال جاری میلادی به حدود ۲۰۰ میلیون کاربر میرسد.
بیشتر بخوانید: پاول دورف؛ خالق تلگرام، پیامرسان محبوب ایرانیها
این اقدام تلگرام، بزرگترین عرضهی اولیهی پول دیجیتالی محسوب میشود و به همین خاطر توجه زیادی را جلب کرده است. پاول دورف طرفدار آزادیهای فردی است و برنامههای او برای ایجاد «شبکهی باز تلگرام» یا به اختصار TON را میتوان بهعنوان طرح کلی ایجاد یک ملت دیجیتالی بهحساب آورد. ملتی که اعضای آن را کاربران تلگرام تشکیل خواهند داد.
بنا به وعدهی نیکلای دورف، مغز متفکر تلگرام و شبکهی اجتماعی Vkontakte، «بلاکچین» (blockchain) تلگرام کاملا مقیاسپذیر و پرسرعت خواهد بود. البته در اسنادی که تلگرام منتشر کرده، توضیحات دقیقی در مورد نحوهی ایجاد این اکوسیستم ذکر نشده و به همین خاطر برخی از کارشناسان با دیدهی تردید به این موضوع نگاه میکنند. برخی از افراد هم نگران نفوذ سرویسهای اطلاعاتی روسیه در تلگرام و در این پروژه هستند. با این حال ما در اینجا نمیخواهیم به این نگرانیها بپردازیم. بلکه میخواهیم در مورد این پروژهی بلندپروازانه، گمانهزنیهایی را مطرح کنیم.
اپلیکیشن پیامرسانی را تصور کنید که بهعنوان یک گذرنامه برای یک اقتصاد نیمه خودکفا انجاموظیفه میکند. در چنین سناریویی، کاربران از طریق شناسنامهی مجازی شناسایی میشوند. نسخهی اصلی این شناسنامهی مجازی، رمزگذاری شده و فقط در دسترس صاحبش قرار دارد. در چنین اکوسیستمی، کاربران برای انجام کارهای مختلف میتوانند از چنین شناسنامهای بهره ببرند. در حال حاضر، رسانههای زیادی به شکل کانالهای تلگرامی در حال فعالیت هستند. اما پلتفرم ارز مجازی و قرارداد هوشمند تلگرام، به صاحبان این کانالها اجازه خواهد داد که راحتتر از قبل تبلیغ بگیرند و درآمد کسب کنند.
با ابزارهای تعبیهشده در این سیستم، کاربران میتوانند بهصورت ناشناس در محیط وب گشتوگذار کنند. کاربران این اکوسیستم میتوانند ارز مجازی «گرام» (Gram) را که ارز اختصاصی تلگرام خواهد بود، با سایر کاربران یا فروشندگان حاضر در این پلتفرم رد و بدل کنند و حتی میتوانند این ارز را به پول حقیقی تبدیل کنند. بر اساس وعدهی برادران دورف، تمام این فرایندها ساده خواهد بود و کاربران عادی بهراحتی از پس انجام آنها برخواهند آمد.