ساخت آسان پشت زمینه ماتریکس در فتوشاپ

مجموعه: متفرقه اینترنت و کامپیوتر

Adobe Photoshop را میتوان بدون شک قدرتمندترین نرم افزار ساخت و ویرایش تصاویر گرافیکی دانست. توانایی هایی که این نرم افزار دارد گاهی شما را به حیرت وا میدارد. حتی ممکن است تصویر گرافیکی را مشاهده کنید و این سوال برایتان پیش آید که اگر این تصویر با فتوشاپ طراحی شده است ، چگونه و به چه شکل؟ یکی ازکاربردی ترین افکت های گرافیکی ساخت تصویر ، بهره گیری از افکت ماتریکسی است. با استفاده از این ترفند شما میتوانید به سادگی یک Backgorund ماتریکسی در فتوشاپ ایجاد کنید و از آن در تصاویری که تولید میکنید استفاده کنید.  

ابتدا Photoshop را اجرا نمایید.

(این کار از نسخه Adobe Photoshop CS 8 به بعد امکان پذیر است.)

حال با استفاده از File > New یک تصویر جدید در ابعاد مورد نظرتان ایجاد کنید.

به Filter > Texture > Grain بروید. Intensity را بر روی 100 و Contrast را بر روی 90 تنظیم کنید. در منوی Grain Type نیز Vertical را انتخاب کنید. OK کنید.

به Filter > Artistic > Neon Glow مراجعه کنید. عدد Glow Size را 5 و Glow Brightness را بر روی 20 تنظیم کنید. Glow Color را نیز بر روی رنگ سبز تعیین کنید. این پنجره را نیز OK کنید.

اکنون فیلتر Filter > Stylize > Glowing Edges را اعمال کنید. Edge Width را 1 ، Edge Brightness را 6 و Smoothness را بر روی 2 تنظیم نمایید. OK کنید.

و به آخرین فیلتر یعنی Filter > Blur > Motion Blur بروید. Angle را بر روی 90 و Distance را 4 تنظیم کنید. پنجره را OK کنید.

اکنون شما یک صفحه با پشت زمینه ماتریکسی دارید.

با کمی درایت میتوانید تغییراتی در رنگ و قسمت های مختلف آن بدهید.

امروزه استفاده از کامپیوتر بسیار همه گیر شده است تا آنجا که کمتر خانه یی را می توان یافت که در آن کامپیوتر موجود نباشد و این نشان دهنده رسوخ تکنولوژی به زندگی فردی کاربران است. اما آنچنان که کامپیوتر می تواند بسیاری از امور را امکان پذیر کند، باید به این نکته توجه داشت که استفاده نادرست از کامپیوتر می تواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد بنابراین برای استفاده از کامپیوتر باید سعی شود نحوه صحیح استقرار تجهیزات کامپیوتری را فراهم آورد. اگر شما نیز علاقه مند به دانستن این نکات هستید، با این مطلب همراه شوید.

اصل اول : میزیکی از شاخص های استقرار تجهیزات، میز کار است. به همین دلیل می توان میز کار را به سه قسمت تقسیم کرد.

ناحیه اول یا قسمت اول که سطح انتهایی میز کار است و به ندرت از آن استفاده می شود، مکانی است که فقط جهت نمایش است. اشیایی همچون مانیتور، عکس، ساعت، گلدان، جای مداد و خودکار، بلندگو یا اسپیکر در این ناحیه قرار می گیرند. ناحیه یا قسمت دوم، سطح میانی میز کار است. در این ناحیه، اشیایی قرار می گیرند که گهگاه از آنها استفاده می شود. لوازمی همچون تلفن، ماشین حساب و... در این قسمت قرار می گیرد اما ناحیه یا قسمت سوم، سطح آغازین یا جلویی میز کار است و در این منطقه لوازمی قرار می گیرد که همواره کاربرد دارد. این لوازم می تواند کیبورد، موس، موس پد و... را شامل شود و البته در مورد میزکار ذکر این نکته ضروری است که میزهایی که صفحات جداگانه یی برای صفحه کلید و موس دارند، به هیچ عنوان مناسب کار کاربران نیستند.
1- ناحیه یی که به ندرت از آن استفاده می شود (قسمت عقب سطح میز کار) 2- ناحیه یی که گهگاه از آن استفاده می شود (قسمت وسط سطح میز کار ) 3- ناحیه یی که همواره از آن استفاده می شود (قسمت جلویی سطح میز کار)

اصل دوم : مانیتور
یکی دیگر از قسمت های مهم مانیتور یا نمایشگر است. مانیتور باید به صورتی استقرار یابد که اولاً در ناحیه اول باشد و درثانی دقیقاً روبه روی صورت باشد به گونه یی که هنگام کار با آن، بتوان بالاترین نقطه مانیتور را مشاهده کرد یا به عبارتی دیگر، چشم کاربر به موازات بالاترین قسمت مانیتور باشد و فاصله مانیتور از چشم کاربر نیز بین 40 و 70 سانتی متر باشد.

اصل سوم : کیبورد
کیبورد یا صفحه کلید، یکی از لوازم پرکار در کامپیوتر به حساب می آید و به جرات می توان گفت بیشترین تماس بین کاربر و کامپیوتر را کیبورد به خود اختصاص داده است. ذکر این نکته بسیار مهم است که صفحه کلید هرگز نباید در ارتفاعی بالاتر یا پایین تر از سطح میز کار باشد. به عبارت دیگر، صفحه کلید باید دقیقاً روی میز کار و در قسمت سوم و روبه روی مانیتور باشد. در این حالت زاویه بین بازو و ساعد هنگام کار نباید از 90 درجه تجاوز کند. نکته دیگر در مورد صفحه کلید، نحوه استقرار مچ دست ها روی آن است. خیلی مهم است که هر دو مچ کاملاً به موازات هم روی صفحه کلید به نحوی قرار بگیرند که هر یک سهمی از صفحه کلید را به گونه مساوی تقسیم کند. جمع شدن مچ دست به سمت داخل یا خارج، هرگز اصولی نیست. زاویه گرفتن کف دست از مچ نیز باعث آسیب خواهد شد. نکته بسیار مهم و قابل اشاره، این است که دیده شده بسیاری از کاربران، پایه های زیر صفحه کلید را باز می کنند تا به کیبورد زاویه بدهند. این کار بدترین حالت برای مچ دست است و بهترین حالت برای کیبورد آن است که صفحه کلید، کمترین زاویه را داشته باشد.

اصل چهارم : موس
بعد از کیبورد بیشترین کاربرد را دارد. محل استقرار آن برای کاربران چپ دست، سمت چپ و برای کاربران راست دست، سمت راست و در ناحیه سوم است. دیده شده بسیاری از کاربران، موس و موس پد را در ناحیه دوم میز قرار می دهند و این باعث می شود زاویه بین بازو و ساعد بیش از 90 درجه شود. در مورد مچ دست نیز باید به این نکته اشاره کرد که هنگام کار با موس، دست باید با موس در یک امتداد باشد یعنی خم شدن مچ به سمت چپ یا راست یا بالا و پایین صحیح نیست. محل استقرار انگشتان روی موس نیز به این قرار است که سه انگشت وسطی روی موس و انگشت های شست و کوچک در دو طرف موس قرار می گیرند.

اصل پنجم : صندلی
یکی از ارکان مهم کار با کامپیوتر، صندلی است که بسیاری، از آن به سادگی می گذرند. یک صندلی خوب باید دارای این مشخصات باشد.
-تکیه گاه یا پشتی آن، قابل تنظیم باشد.
- ارتفاع آن قابل تنظیم باشد.
- محل نشستن آن قابل تنظیم به جلو و عقب باشد.
- محل نشستن آن از جنسی باشد که قابل سر خوردن نباشد.
حداقل دارای پنج پایه باشد البته هر چه تعداد پایه بیشتر باشد، بهتر است و قابلیت چرخش 360 درجه را نیز داشته باشد. نکته مهم آنکه صندلی هایی که دارای تکیه گاه برای دست ها هستند، مناسب نیستند. حال به چگونگی تنظیم صندلی می پردازیم.

در نظر داشته باشید اگر این سه مرحله تنظیم شود، به راحتی می توانید آن صندلی را برای نشستن انتخاب کنید.
1- درست روبه روی صندلی بایستید. در این حالت زانوها باید با محل نشستن در یک راستا باشند. به عبارتی، زانوها با محل نشستن تماس داشته باشد. در این حالت محل نشستن تنظیم شده است. 2- روی صندلی بنشینید. در این حالت قسمت داخلی زانو با لبه صندلی باید به اندازه یک مشت جمع شده کاربر فاصله داشته باشد. توجه داشته باشید که زانو باید زاویه یی حدوداً 90 درجه بین ساق و ران داشته باشد. 3- تکیه گاه یا پشتی باید به نحوی تنظیم شود که دقیقاً قسمت انحنا یا تورفتگی کمر را پر کند.

اصل ششم : نشستن
هنگام نشستن، کف پاها باید به طور کامل روی سطح زمین قرار بگیرد. در این حالت دست ها از دو طرف به سمت پایین نگه داشته شود، آرنج ها باید با سطح میز در یک امتداد باشد و حتی الامکان هیچ چیزی را زیر پاها نباید قرار داد اما اگر با توجه به موارد یادشده، اختلاف سطحی پیش آمد، می توان از یک کتاب عریض یا یک سطح مسطح عریض برای زیر پاها استفاده کرد که این سطح عریض حتماً باید از عرض هر دو پا بیشتر باشد (دو برابر سطح هر دو پا). لازم به توضیح است که سطح مسطح فوق، نباید هیچ زاویه یی داشته باشد.

اصل هفتم : روشنایی
هرگز محل استقرار تجهیزات رایانه نباید روبه رو یا پشت به پنجره باشد. بهتر است پنجره، سمت چپ یا راست تجهیزات باشد. منبع روشنایی نیز بهتر است بالای سر باشد. اگر از کپی هولدر استفاده می کند جا دارد از منابع روشنایی که روی میز کار نصب می شود، استفاده شود، به نحوی که نور به صورت مایل به کپی هولدر بتابد چرا که در این حالت، بازتاب نور در چشم کاربر وجود نخواهد داشت. در پایان ذکر این نکته ضروری است که بسیاری از کاربران هنگام کار با کامپیوتر دچار سوزش چشم، کمردرد، پادرد، درد گردن، سندرم مچ دست و انگشتان و بسیاری موارد مضر دیگر می شوند که با رعایت اصول ذکر شده می توان از بسیاری از عوارض جلوگیری کرد البته در نظر داشته باشید که هیچ گاه به طور مدام روی صندلی نمانید و به مانیتور خیره نشوید و هرازگاهی چند قدم راه رفته و سعی کنید پلک بزنید و به دوردست خیره شوید. این کار بسیار در آرامش چشم ها و رفع خستگی کمر تاثیر دارد.

مقالاتی که حاوی اطلاعات باارزش هستند و دستورالعمل های خاص ارائه می دهند، عموماً مورد استقبال قرار می گیرند و خوانندگان فراوانی دارند. در اینجا چند نکته در مورد نوشتن مقاله در وب را یادآور می شویم.

1- این نکته را بپذیرید که نوشتن مقاله در دنیای آنلاین با نوشتن مقالات چاپی تفاوت دارد. زیرا افراد عادت دارند که هنگام خواندن مقالات وب تنها مطالب را مرور کنند. صفحه را به سرعت حرکت می دهند و تنها به دنبال نکات کلیدی هستند.

2- به مخاطبین مورد نظر خود فکر کنید و برای آنها مطلب بنویسید.

3- برای مقاله خود یک عنوان جذاب انتخاب کنید که توجه افراد را سریعاً به خود معطوف کند و آنها را به خواندن مقاله مشتاق کند.

4- عنوان مقاله باید کوتاه نگه داشته شود، اما در انتخاب تیترهای داخلی آزادی بیشتری دارید. با دقت آنها را انتخاب کنید تا در لحظه خواننده را جذب خود کنند.

5- در نوشتن مقاله دقت کنید و حرفه ای عمل کنید. در مورد موضوعاتی که از آنها اطلاع کامل دارید، مطلب بنویسید. هیچ مطلبی را به طور اتفاقی و بدون پشتوانه علمی در مقالات خود نیاورید.

6- پاراگراف های مقاله باید کوتاه باشند.

7- مقدمه چینی نکنید و به سرعت به نکته اصلی نزدیک شوید.

8- روی اطلاعات با ارزش برای مخاطبین خود تکیه کنید.

9- اصل اختصار را رعایت کنید. اکثر مردم مایلند به سرعت اطلاعات را دریافت کنند و معمولاً زمان محدودی دارند.

10- در نوشته خود از کلمات اضافه یا هم معنا استفاده نکنید و مقاله را در حد 1500 کلمه نگه دارید. اکثر اشخاصی که مقالات عالی را برای قرار دادن در سایت خود خریداری می کنند، طرفدار مقالات بین 500 تا 2000 کلمه هستند. به صورت اجمالی سخن بگوئید. اختصار نشان دهنده باارزش بودن نوشته است.

11- در متن مقاله از علامت تعجب (!) برای جلب توجه خواننده به بخش های خاص استفاده کنید.

12- از تظاهر پرهیز کنید. خودتان باشید تا مقاله شما واقعی به نظر برسد.

13- از نکات طنزآمیز استفاده کنید. مردم حتی وقتی در حال دریافت اطلاعات در مورد مسائل کاملاً جدی هستند، مایلند استراحت کوتاهی داشته باشند و قدری بخندند.

14- از درون خود برای نوشتن کمک بگیرید. سخنان بی تکلف بیشتر به دل می نشیند. تنها کافیست که جملات را مرتب و به هم متصل کنید.

15- راستگو و امین باشید و از مطالب دیگران در مقاله خود استفاده نکنید. این کار نوعی دزدی است. پس خودتان برای نوشتن مطالب تلاش کنید و اگر از سخنان یا ایده های شخص یا مقاله دیگری استفاده کردید، حتماً نام او را در کنار مطلب آورده شده، ذکر کنید و از او تشکر کنید.

16- متواضع باشید و تصور نکنید که خوانندگان در سطحی پایین تر از شما قرار دارند.

17- از شماره گذاری و بخش بندی در مقاله خود برای مرتب کردن مطالب استفاده کنید. به این ترتیب دنبال کردن مطلب برای خواننده ساده تر خواهد بود.

18- اطلاعات شخصی خود را در انتهای مقاله قرار دهید. مطمئن شوید که این اطلاعات برای دسترسی آسان به شما کافی هستند. این بخش یک تبلیغات مجانی برای شما خواهد بود.

 چرا برخی از سایت هایی که محتوای کپی دارند افت نمی کنند؟

سوالی که خیلی از رفقا از من می پرسند این است که چرا بعضی از سایت هایی که محتوای کپی زیادی دارند بالا هستند و هیچ وقت افت نمی کنند؟

نمونه اش سایت های خبری که می بینید اکثرا از مجموعاً کپی می کنند. به راستی یک سایت، خبری را منتشر می کند و بقیه از طریق کپی می کنند. البته خیلی ها اینطور فکر می کنند ولی ممکن است اینطور نباشد. چون یک تازه دقیقا سوژه مشخصی دارد و بی گمان هر سایتی آن را منتشر کند کپی محسوب می شود! اکنون که واقعا چرا بعضی از سایت هایی که کپی می کنند بالا هستند؟

اما دلایل زیادی وجود دارد لغایت سایت هایی که محتوای کپی یا تکراری دارند بالا بمانند. یکی از انگیزه ها عمده اش اعتبار سایت است. اگر به سایت های خبری توجه کرده باشید اعتبار فوقانی دارند. اینجا قصد از اعتبار هم عمر دامنه و هم آتوریتی پیج و دامنه سایت می باشد.

سایت هایی که اعتبار فوقانی داشته باشند نزد گوگل شناخته شده اند و اگر هم محتوای کپی داشته باشند گوگل خیلی با آن ها کاری ندارد! بی گمان گوگل برای سایت هایی که اعتبار بالایی دارند یک امتیار مثبت در عقیده گرفته است.

نکته بعدی درصد محتوای کپی به کل محتوای درون سایت است. خیلی از کارآزمودگان سئو می گویند اگر 30 درصد از محتوای سایت کپی باشد هیچ مشکلی را بوجود نمی آورد و هرگز مایه افت سایت نمی شود. آموزش تصویری سئو وردپرس یعنی مثلا اگر 100 نوشتار در سایت داشته باشید و 30 الی از مقالات تان کپی باشد مشکلی پیش نمی آید.

همانطور که می دانید سایت های خبری دارای صفحات زیاد زیادی هستند که این را می تاب از تعداد اخباری که الی به امروز منتشر کرده اند متوجه شد. پس گمان کردن دارد شمار محتوای غیر کپی شان بیشتر از محتوای کپی شان باشد.

19- در انتهای مقاله پیشنهادی را برای خوانندگان در نظر بگیرید مثل ارسال مطلبی خاص به آدرس پست الکترونیک آنها. به این ترتیب لیستی از افراد علاقه مند را خواهید داشت که بعدها می توانید در بخش بازاریابی خود از آنها استفاده کنید.

20- قبل از قرار دادن مقاله روی وب تمام لینک های موجود در آن را چک کنید.

21- مقاله خود را از طریق سیستم های پاسخگوی خودکار منتشر کنید.

22- مقاله را با یک جمله یا پیام تاثیرگذار به اتمام برسانید. آخرین جمله و پاراگراف شما باید خلاصه ای از تمام مقاله باشد و به نحوی خواننده را تشویق کند که از همین حالا نکات گفته شده را اجرا کند.

23- نهایتاً مقاله خود را دوباره چک کنید تا کلمات ناهماهنگ یا اشتباهات املایی در آن وجود نداشته باشد. در واقع شما ویراستار مقاله خود هستید.

24- مطمئن شوید که مقاله روند و جریان مناسبی دارد و مطالب به هم پیوسته و مرتب قرار گرفته اند.

25- دوباره خوانی و دوباره خوانی تا جایی که مطمئن شوید که همه چیز درست است.

برای نوشتن مقاله "بهترین ها را انجام دهید و منتظر عالی ترین ها باشید."

امروزه نرم افزارهای Portable یا به اصطلاح پرتابل (قابل حمل) به دلیل مزیت‏های خاصی که دارند از طرفداران زیادی برخوردارند. این گونه نرم افزارها نسخه‏های بدون نیاز به نصب برنامه‏های معمولی هستند که دارای کاربردهای گوناگونی می‏باشند. در سیستم‏هایی که محدود شده‏اند و امکان نصب برنامه وجود ندارد با استفاده از نسخه‏های پرتابل برنامه‏‏ها امکان اجرای آنها بدون نیاز به نصب وجود دارد. همچنین نرم افزارهای پرتابل را می‏توان در فلش دیسک ذخیره کرد تا در هر زمانی امکان اجرای مستقیم برنامه‏ها بدون نصب آنها فراهم باشد. برای دستیابی به نسخه‏های پرتابل برنامه‏ها راه‏های گوناگونی وجود دارد. می‏توان آنها را مستقیماً از اینترنت دانلود کرد. یا اینکه با استفاده از نرم افزارهای جانبی نظیر Thinstall به قابل حمل سازی برنامه‏ها پرداخت. اما در این ترفند قصد داریم به نحوه پرتابل کردن نرم افزارها با استفاده از نرم افزار معروف WinRAR بپردازیم. WinRAR را اکثر کاربران به عنوان یک نرم افزار فشرده ساز می‏شناسند اما با استفاده از این ترفند از آن می‏توان برای پرتابل کردن نرم افزارها نیز استفاده کرد.

ابتدا پیش از هر کاری به این نکته دقت داشته باشید که این ترفند زمانی کاربرد دارد که نرم افزار مورد نظر پس از نصب شدن، فایل‏های خود را در پوشه‏ای غیر از پوشه محل نصب کپی نکند. برخی نرم افزارها فایل‏های ocx و dll خود را در مسیرهایی نظیر Windows/System32 کپی می‏کنند که این موضوع باعث عدم کارایی این ترفند خواهد شد.
همچنین اطمینان داشته باشید که نرم افزار WinRAR بر روی ویندوز نصب باشد.

برای پرتابل سازی نرم افزارها گام‏های زیر را با دقت طی کنید:
1- برای شروع کار به محل نصب برنامه (معمولاً در پوشه Program Files) مراجعه کنید.

2- اکنون کلیه فایل‏ها و فولدرهای موجود در محل نصب برنامه را با راست کلیک بر روی فضای خالی و انتخاب Select All و یا استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+A به حالت انتخاب دربیاورید.

3- سپس بر روی یکی از فایل‏ها راست کلیک کرده و Add to archive را انتخاب کنید.

4- در پنجره باز شده در همان تب General، تیک گزینه Create SFX Archive را بزنید.

5- حال به تب Files بروید. اکنون با استفاده از ماوس بر روی مسیر موجود در قسمت Files to add کلیک کنید و کل این مسیر را به حالت انتخاب دربیاورید (Ctrl+A) و سپس کلیدهای ترکیبی Ctrl+C را جهت کپی کردن این متن فشار دهید.

6- اکنون به تب Advanced بروید و بر روی دکمه SFX Options کلیک کنید.

7- در پنجره جدید باز شده در همان تب General، تیک گزینه Create in the current folder را بزنید. سپس در قسمت Run after extraction نام فایل اجرایی برنامه را به همراه پسوند آن (معمولاً exe) بدون کم و کاست وارد کنید. به عنوان مثال اگر نام فایل اجرایی برنامه YahooMessenger.exe است، این نام را عیناً در این قسمت وارد کنید.

8- در گام بعد در همان پنجره به تب Advanced بروید و در کادر Delete و قسمت Files to delete in the destination folder کلیدهای ترکیبی Ctrl+V را فشار دهید. خواهید دید که مسیری که در گام پنجم Copy کردید در این قسمت Paste خواهد شد.

9- اکنون به تب Modes بروید و تیک دو گزینه Unpack to temporary folder و Hide all را بزنید.

10- حال به تب Update بروید و تیک گزینه Overwrite all files را بزنید.

11- اکنون به تب Text And Icon بروید و بر روی دکمه Browse در قسمت Load SFX icon from the file کلیک کنید. شما بایستی یک آیکن مناسب با پسوند ico. برای فایلی که قصد دارید بسازید انتخاب کنید. برای استخراج آیکن فایل exe می‏توانید از این ترفند استفاده کنید.

12- در آخر تمام پنجره‏های باز را OK کنید. خواهید دید که در همان فولدر محل نصب برنامه یک فایل جدید ایجاد شده است که این فایل همان فایل پرتابل اجرایی نرم افزار شماست. این فایل را می‏توانید در هر جا کپی کنید و با دوبار کلیک بر روی آن نرم افزار مورد نظر را اجرا کنید.

کارت گرافیک یکی از مهمترین قطعات یک کامپیوتر است. از زمانی که کامپیوتر ها به وجود آمده اند، تا زمانی که پخش و تماشای تصاویر از نیاز های ما است، قطعات و سخت افزار های مرتبط با گرافیک نیز، وجود دارند و روز به روز هم بیشتر پیشرفت می کنند.

‎یکی از دغدغه های کاربران، انتخاب کارت گرافیک مناسب در عین حال متناسب با بودجه شان است. مدل ها و انواع زیادی از کارت های گرافیک بین قیمت ۴۰ تا ۶۰۰ هزار تومان و حتی بیشتر در بازار وجود دارند که انتخاب مدل مناسب از بین آنها کار آسانی نیست.

‎اگر کارت گرافیکی انتخاب کنید که به اندازه کافی سریع و قوی نباشد، مطمئناً ناراضی خواهید بود و اگر کارتی انتخاب کنید که سرعتی بیش از آنچه نیاز دارید، داشته باشد، شاید مجبور به پرداخت هزینه اضافی برای آن شوید. در حالی که از تمام سرعت آن استفاده نمی کنید. پس برای اینکه بتوانید انتخاب صحیح را انجام دهید، ادامه مطلب را از دست ندهید.

‎چه انتظاری دارید؟

‎اولین سوالی که قبل از خرید کارت گرافیک باید از خود بپرسید این است: «کارت گرافیک را برای چه می خواهم؟» ‎برای پاسخ به این سوال، دو انتخاب دارید. کارت گرافیک را برای پخش روان ویدئو هایی حتی در کیفیت HD می خواهم و یا آن را برای بازی نیاز دارم.

‎در این صورت اگر پاسخ شما گزینه اول باشد و تنها قصد مشاهده ویدیو با کارت گرافیک خود دارید، نیازی به خرید کارت گران قیمت ندارید. تعداد کارت های گرافیکی که قدرت پخش مطلوب ویدئو ها را دارند بیشتر از سایر کارت ها است و می توانید به راحتی انتخاب خود را انجام دهید.

‎اما اگر یک بازی خور هستید، باید پول بیشتری را برای خرید کارت گرافیک مورد نظر خود کنار بگذارید. همچنین مهم است به فاکتورهایی که بر روی کیفیت نهایی تاثیر گذار هستند هم توجه کنید. در ادامه به این فاکتورها اشاره شده است.

‎اهمیت قدرت تفکیک

‎اکثر بازی ها برای اجرای روان تا ۳۰ فریم در ثانیه نمایش می دهند. پس هنگام خرید باید به این نکته توجه کنید. اما ماجرا وقتی سخت تر می شود، که باید بدانید کارت گرافیک مربوطه تا چه رزلوشنی را با این سرعت پشتیبانی می کند. به گفته های فروشنده در مورد مشخصات فنی کارت گرافیک اتکا نکنید. تا وقتی که اینترنت وجود دارد بهترین منبع برای پیدا کردن اطلاعات مفید را در اختیار دارید. کافی است مدل کارت گرافیک انتخابی تان را در گوگل جستجو کنید.

‎فرض کنید که یک مانیتور ۲۰ اینچ با قدرت تفکیک ۹۰۰×۱۶۰۰ و علاوه بر آن، مانیتوری ۲۳ اینچی 1080p دارید. با آزمایش یک بازی در مانیتور ۲۰ اینچی، بازی نسبتاً خوب و واضح اجرا و نمایش داده می شود. اما وقتی آن را با رزلوشن کمتر از 1080p در مانیتور ۲۳ اینچ اجرا می کنید، برخی جزئیات به خوبی نمایش داده نمی شوند. چرا که اندازه تصویر توسط کارت گرافیک بزرگتر شده تا در نمایشگر ۲۳ اینچ، بزرگتر نمایش داده شود. پس می توان اینطور نتیجه گرفت که سایز مانیتور شما با انتخاب کارت گرافیک مورد نیازتان، ارتباطی مستقیم دارد.

‎اگر شما مانیتوری ۲۰ اینچی یا با سایز کمتر دارید، خوشحال باشید که می توانید نیاز خود را با یک کارت گرافیک نه چندان گران قیمت (در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان) برطرف کنید. اما در صورتی که نمایشگری ۳۰ اینچی دارید، باید به فکر یک کارت گرافیک قوی تر و البته گران تر باشید.

‎البته اگر مانیتوری بزرگ دارید، می توانید بازی ها را در اندازه کوچکتری انجام دهید. اما چنین وضعیتی اصلاً خوشایندتان نخواهد بود.

RAM

‎اغلب افراد اعتقاد دارند که کارت گرافیکی با رم بیشتر، سرعت بالاتری دارد، اما ای کاش به همین راحتی بود. در واقع، رم چیزی است که برای کار کردن یک کارت گرافیک لازم است، اما تاثیرش بر سرعت پردازنده آنقدر که تصور می شود نیست.

‎هر مقدار آب که پمپ به لوله ها بفرستد، مشکلی پیش نمی آید اما اگر حجم آب پمپ شده از حدی بیشتر شود به حدی که فراتر از ظرفیت باشد، لوله ها آب را برگشت می دهند، جریان آب به شدت کند شده و یا به کلی متوقف خواهد شد.

‎تصاویر با اندازه بزرگ، به حافظه بیشتری نیاز دارند. برای مثال اگر شما بخواهید با کارت گرافیکی که ۵۱۲ مگابایت رم دارد مشغول بازی در رزلوشن 1600x900 شوید، نباید مشکلی پیش بیاید؛ چرا که حجم آبی که در لوله ها پمپ می شود از ظرفیت لوله ها کمتر است. اما اگر رزلوشن را تا 1080p بالا ببرید، امکان دارد بازی اندکی کُند و فریم به فریم اجرا شود. همچنین با افزایش جزئیات بازی نیز این مقدار زیاد شده و بر روی سرعت اجرا تاثیر می گذارد.

‎پس اگر شما دوست دارید با رزلوشن های بالا و جزئیات زیاد به بازی بپردازید، به کارت گرافیکی نیاز دارید که علاوه بر قدرت GPU، مقدار رم بیشتری داشته باشد.

‎دانسته هایتان درباره Clock Speed را فراموش کنید

‎کارت گرافیک همانند سایر قطعات کامپیوتر از یک Clock Speed پیروی می کند. در واقع، GPU پردازش های یک کارت گرافیک در یک بازه زمانی را کنترل می کند و Clock Speed بالاتر، قدرت GPU را نشان می دهد. اگر شما بتوانید Clock Speed را در یک GPU افزایش دهید، بهره وری بیشتری را شاهد خواهید بود. اما این همه چیز نیست. در کامپیوتر ها یاد گرفته ایم که هر چه سی پی یو سریع تر باشد تاثیر مستقیمی رو بازدهی نهایی خواهد داشت. اما در کارت های گرافیکی داستان به شکل دیگری است. در آنها پردازش ها به صورت موازی انجام می شود. و هسته های متعددی برای پردازش وجود دارد. بنابراین بالا بودن سرعت هسته های یک کارت گرافیک دلیل بهتر عمل کردن آن نمی شود. و فاکتورهای پردازشی متعدد و معماری آنها هم جزو عوامل موثر برای بازدهی نهایی هستند.

‎جمع بندی

‎به یاد داشته باشید که رزلوشن، فاکتور مهمی در انتخاب کارت گرافیک است. اگر شما دوست دارید با حداکثر رزلوشن ممکن و با بیشترین کیفیت به بازی کردن بپردازید، لازم است کارت گرافیکی انتخاب کنید که GPU آن سریع و به اندازه کافی رم داشته باشد. چنانچه زیاد اهل بازی نیستید، می توانید کارت گرافیکی نه چندان سریع با مقدار کافی رم، تهیه کنید و بقیه پول هایتان را برای قطعات دیگر پس انداز نمایید. انتخاب یک کارت گرافیک بر حسب نیاز و هزینه اصولی، کار مشکلی است. اما امیدواریم که این مطلب به بالا بردن اطلاعات شما را برای انتخاب کارت گرافیک مناسب، کمک کند.