Block کردن ID مزاحم

بسیاری از افراد مرتب در حال تغییر دادن ID خود در Yahoo هستند و دلیل عمده آن هم مزاحمتهایی است که توسط کاربرهای موجود در فهرست دوستان Yahoo Messenger قرار دارند و به مرور به فهرستی طویل تبدیل شده ایجاد میشود.

تغییر ID به منزله تغییر آدرس پست الکترونیکی شما نیز میباشد و با تغییر ID دو مشکل برای دوستان خود ایجاد میکنید! یکی اینکه ممکن است دوستان شما در جریان تغییر آدرس پست الکترونیکی شما قرار نگیرند که مشکلات خاص خود را ایجاد میکند و مشکل بعدی که به نظر من بیشتر آزار دهنده است و خود من هم بعضاً دچارش میشوم طولانی شدن فهرست دوستان در Yahoo Messenger به دلیل وجود چندین ID برای یک نفر است!

دوستانی دارم که از سه ID مختلف استفاده میکنند که با این کار هم خودشان را اذیت میکنند و هم ما را. خودشان را اذیت میکنند چرا که باید تا مدتها هر وقت وارد اینترنت میشوند در سه ID مختلف Login کنند تا خیالشان راحت شود که کسی از دوستانشان را از دست نداده اند و اکثر این افراد هم هیج وقت دلشان رضایت نمیدهد دیگر وقت خود را صرف این ID های قدیمی نکنند.
یک راه جلوگیری مسلماً پیشگیری قبل از درمان است بدین معنی که سعی کنید از اضافه کردن اسم افرادی که آشنایی زیادی ندارید خودداری کنید. ولی این  پیشنهاد با طبع  بسیاری از علاقه مندان به ایجاد ارتباط با همنوعان خود در اقصی نقاط دنیا  سازگاری ندارد لذا میتوانید از روش زیر استفاده کنید تا هر وقت تمایل نداشتید شخص خاصی بتواند به شما  پیغام بدهد و حتی شما را Online ببیند از آن استفاده کنید.

با دنبال کردن روش زیر ID مورد نظر هیج گاه قادر نخواهد بود وضعیت شما را در صورت Online بودن ببیند و همچنین نمیتواند برای شما پیغام ارسال کند:

1- در پنجره Yahoo Messenger ابتدا ID مورد نظر را Delete کنید
2- با رفتن به منوی Login، گزینه Privacy Settings را انتخاب کنید
 - در پنجره جدید Ignore only the people below را انتخاب کنید و دکمه Add را بزنید
- در این پنجره ID کاربر مورد نظر را وارد کنید و Ignore را بزنید

 با اتمام این کار دیگر  ID مورد نظر نه میتواند شما را ببیند و نه برایتان پیغام ارسال کند

ثبت سایت در گوگل

طرح ساخت سایت گوگل توسط دو دانشجو بنامهای Larry Page و Sergey Brin در یکی از خوابگاههای دانشگاه استانفورد پی ریزی شد و بعد از مدتی به بزرگترین و محبوبترین موتور جستجو ( search engine ) در دنیا تبدیل شد که در حال حاضر بیش از هشت میلیارد صفحه وب را در پایگاه داده ای ( database ) خود جمع آوری کرده که توسط یک الگوریتم منحصر بفرد و با سرعت بسیار بالا خدمات جستجو را برای کاربران انجام میدهد تمام این فرآیندها داخل یک شبکه با بیش از هزار کامپیوتر انجام میشود.البته سایت گوگل به غیر از جستجو، خدمات دیگری هم انجام میدهد که میتوانید به آدرس www.google.com مراجعه کنید.

ثبت سایت در گوگل

یکی از راههای بالا بردن ترافیک یک سایت، ثبت سایت در گوگل میباشد که برای اینکار شما میتوانید به آدرس www.google.com/addurl.html  مراجعه و سایت خود را ثبت کنید. دقت کنید که داخل فرم مخصوص در آن صفحه آدرس کامل سایت را بهمراه پیشوند http:// باید وارد کنید و در ضمن نیازی به ثبت همه صفحات سایت نیست و فقط صفحه اصلی یا همان homepage کافی است چون گردشگر گوگل بنام Googlebot بقیه محتوای سایت را از همان صفحه اول پیدا میکند. پس فراموش نکنید که صفحه اصلی شما باید به همه نقاط سایت لینک داشته باشد.

بعد از ثبت سایت در گوگل ممکن است مدتی در حدود یکماه طول بکشد تا در جستجوها صفحات شما نمایش داده شود.

رتبه بندی صفحات یک سایت ( Page Ranking ) توسط گوگل

یکی از نکاتی که خیلی باید دقت کنید، رعایت کردن اصول و قوانین گوگل میباشد تا صفحات سایت شما در رتبه های اولیه هنگام جستجو قرار گیرد. پس از یافتن سایت شما توسط Googlebot ، صفحات تجزیه تحلیل میشوند و در یک الگوریتم، رتبه میگیرند. برای بالا بردن این رتبه، نکات زیر را باید رعایت کنید:

نکات لازم در مورد طراحی ،برای بالا بردن رتبه سایت در گوگل:

-برای بالا بردن رتبه سایت در گوگل صفحات سایت باید دارای لینکهای منظم باشد تا دسترسی را به کلیه نقاط سایت آسان کند.

-برای بالابردن رتبه سایت در گوگل همچنین باید بطور حتم یک صفحه بنام site map ( نقشه سایت ) درست کنید و کلیه لینکهای سایت را در آن قرار دهید و اگر بیشتر از صد لینک دارید، بقیه را در یک صفحه دیگر قرار دهید.

-داخل هر صفحه از مطالبی استفاده کنید که با عنوان صفحه و کلمات کلیدی( keywords ) مرتبط باشد.

-کلمات کلیدی را که در متاتگ مشخص کرده اید باید در همان صفحه بکار برده شود.

ب-طور حتم از نشان دادن کلمات کلیدی، بصورت متن استفاده کنید بجای بکار بردن تصویر.

-در خصوصیت alt تگها از توضیحات مرتبط با عنوان صفحه و محتوای صفحه استفاده کنید.

-اصول بکار بردن صحیح کدهایHTML   را رعایت کنید.

-صفحات پویا ( dynamic pages ) یعنی صفحاتیکه در آدرس آنها علامت ? است، براحتی صفحات معمولی لیست نمیشوند.

-در هر صفحه کمتر از صد لینک بکار برید .

نکات فنی

گردشگر گوگل ( Googlebot ) با جاوا اسکریپت، کوکی ها، session ID ، DHTML ویا Flash مشکل دارد.

از وجود If-Modified-Since HTTP header در وب سرور سایت خود اطمینان حاصل کنید چون این ویژگی تغییرات سایت شما را به گردشگرها اعلان میکند.

از فایل متنیrobots.txt  در دایرکتوری سایت خود استفاده کنید و دقت کنید که از Googlebot crawler در آن فایل جلوگیری نشده باشد.

با متخصصین سرور مشورت کنید تا از نرم افزارهاییکه از فعالیت گردشگرها جلوگیری میکند، استفاده نشود.

پس از رعایت کردن این نکات به آدرس http://www.google.com/addurl.html مراجعه کنید و سایت خود را در آن ثبت کنید.

نکات دیگری هم هست که توسط متخصصان سایت گوگل توصیه میشود:

-صفحات را برای استفاده کاربر بسازید نه برای موتورهای جستجو.

-از حقه هایی برای بالا بردن رتبه سایت دوری کنید.

-از گذاشتن لینک سایتهایی که در رتبه بندی شما اثر منفی دارند بپرهیزید، مانند سایتهایی که روی اصول طراحی نشده اند و یا فعالیتهای غیرقانونی انجام میدهند مثل web spammer ها.

-از بکارگرفتن برنامه هایی که بصورت غیرقانونی سایت شما را ثبت و رتبه آنرا بالا میبرند دوری کنید مانند برنامه WebPosition Gold .

-از لینکها یا متنهای پنهان استفاده نکنید.

-صفحات را با متنهای بیربط پر نکنید.

-از بکار بردن متنهای تکراری یا تکرار صفحات با یک مضمون پرهیز کنید.

-برای یافتن سریعترسایت شما، لینک خود را در سایتهای معروف قرار دهید.

این نکته را به خاطر بسپارید که اگر از اصول غیر قانونی استفاده کنید، یا سایت شما لیست نخواهد شد و یا اگر لیست شده باشد ، حذف میشود و امکان بازگشت مجدد هم برای آن سایت وجود نخواهد داشت.

چگونگی معرفی سایت به گوگل

حتما تا کنون به اهمیت پیدا شدن سایتتان در موتورهای جستجو پی برده اید. آمار موتورهای جستجو نشان می دهد که  بیشتر سایت های اینترنتی از طریق موتورهای جستجو پیدا شده و به کاربران معرفی می شوند . در این میان آمار و ارقام سایت ها و فعالان بهینه سازی در موتورهای جستجو بیانگر این است که موتور جستجوی گوگل به عنوان محبوبترین و کارآمد ترین موتور جستجو از لحاظ امکانات و از لحاظ فنی ، در میان کاربران اینترنت شناخته شده است.

بدیهی است که این امر صاحبان سایت ها و وبلاگ ها را بر آن می دارد تا سایت خود را به شیوه های مختلف به موتور جستجوی گوگل معرفی کنند .

برای معرفی سایت به گوگل راههای بسیاری پیشنهاد می شود و هر سال کنفراسنهای بسیاری با محوریت " بهینه سازی در موتور جستجوی گوگل " در کشورهای مختلف جهان و محافل فناوری اطلاعات برگزار می شود.از این رو دانستن نکاتی چند از این پروسه برای هر وب مستری اجتناب ناپذیر است :

1- افزودن نشانی سایت (URL) به صورت مستقیم به موتور جستجوی گوگل :

در این روش با استفاده از امکاناتی که سایت گوگل در اختیار کاربران قرار داده ، می توان فقط آدرس سایت را به موتور جستجوی گوگل پیشنهاد کرد ، و اینکه چه وقتی این آدرس توسط گوگل فهرست می شود بستگی به تعداد آدرسهایی که از قبل ثبت شده و سیاستهای فنی گوگل دارد که این روش در مدت زمان کوتاه موثر نیست و نیاز به زمان نسبتا زیادی دارد .

برای افزودن سایت خود با استفاده از این روش به آدرس زیر مراجعه کرد و اطلاعات سایت خود را وارد کنید :

http://www.google.com/addurl

2-روش دوم و موثر تر از روش اول ، استفاده از امکانات وب مسترهای گوگل است که مستقیما توسط سایت گوگل در اختیار وبمستر ها قرار گرفته است.

1-ابتدا وارد آکانت گوگل خود شوید .

2- به آدرس http://www.google.com/webmasters مراجعه کنید .

3-روی گزینه Sign in to Webmaster Tool کلیک کنید.

4-درون محل وارد کردن متن ، آدرس سایت خود را وارد کنید . سپس روی گزینه Add Site کلیک کنید .

5-سپس روی گزینه Verify your site کلیک کنید .

6-در صفحه حاضر از قسمت Choose Verification method یکی از گزینه ها را انتخاب کنید .

7- گزینه Add a meta tag :

برای کسانی که امکان آپلود فایل روی سایت یا وبلاگ خود را ندارند ، این روش پیشنهاد می شود .

بعد از انتخاب این گزینه ابر برچسب مخصوصی در اختیار شما قرار داده می شود که در تصویر با مستطیل قرمز مشخص شده است. بایستی این برچسب را کپی کرده و در فایل اصلی سایت خود مابین کدهای <head> و <head/> قرار دهید.و فایل html را ذخیره کنید و سپس روی کلید verify کلیک کنید و در صورت صحیح بودن تمامی مراحل سایت شما و وب مستر بودن شما تایید می شود.

8- گزینه Upload an HTML file :

این گزینه و گزینه قبلی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و عمل یکسانی را انجام می دهند ، ولی همانطور که در گزینه قبلی گفته شد گزینه Add a Meta tag جهت کسانی که امکان آپلود روی سایت خود را ندارند مناسب است ، اما کسانی که امکان آپلود کردن نیز داشته باشند می توانند از گزینه اول استفاده کنند.

در این گزینه بعد از انتخاب یک متن خاص که نام فایلی با پسوند html خواهد بود در اختیار شما قرار می گیرد،که بایستی فایلی با این نام و با پسوند html ایجاد شده و در شاخه اصلی سایت آپلود شود، که محل متن مورد نظر در تصویر مشخص شده است.بعد از ایجاد فایل و آپلود آن در شاخه اصلی روی کلید Verify کلیک کنید تا سایت شما مورد تایید قرار گیرد.

تا اینجا سایت شما و وب مستر بودن شما مورد تایید گوگل قرار گرفته است که پس از تایید سایت شما به شکل زیر نشان داده می شود .

3-حال نوبت آن رسیده که نقشه سایت خود را ایجاد کرده و آن را به گوگل معرفی کنیم تا روبات جستجوگر گوگل به راحتی بتواند لیستی از فایلهایی را که توسط این نقشه معرفی کردیم دانلود کرده و در فهرست جستجوی خود قرار دهد .

1-برای این کار ابتدا به سایت http://www.xml-sitemaps.com مراجعه کنید .

2-در قسمت Starting url آدرس سایت خود را وارد کنید .

3-در قسمت Change Frequency نوع به روز شدن سایت خود را انتخاب کنید ، که برای به روز شدن روزانه Daily ، ساعتی Hourly و ... را انتخاب کنید .

4- در قسمت Last Modification تاریخ آخرین به روز رسانی سایت را وارد کنید و اگر مطمئن نبودید گزینه Use Server Response را انتخاب کنید . سپس روی گزینه Start کلیک کنید . بعد از کلیک کردن روی Start ، برنامه شروع به لیست نمودن سایت شما خواهد نمود که بنا به تعداد و حجم صفحات سایت شما مدت زمان متغیری طول خواهد کشید .

5-پس از این عملیات تصویر زیر برای شما به نمایش در می آید و دو فایل Sitemap.xml و Sitemap.xml.gz برای دانلود در اختیار شما قرار می گیرد که sitemap.xml.gz نسخه فشرده شده sitemap.xml می باشد .

6- فایل sitemap.xml را دانلود کرده و در شاخه اصلی سایت خود آپلود نمایید .

7- به آدرس https://www.google.com/webmasters/tools/sitemaps رفته و از منوی سمت چپ سایت روی گزینه Add Sitemap کلیک کنید .

8- از قسمت Choose Type ، روی گزینه Add general web sitemap کلیک کنید . و در قسمت My Sitemap URL نام نقشه سایت را که همان sitemap.xml است در قسمت مشخص شده در تصویر وارد کنید .

اگر شما نگران این مساله هستید که گوگل از اطلاعات شخصی شما سوءاستفاده کند یا آنها را بیش از اندازه در اختیار تبلیغ‌کنندگان و دیگر افراد قرار دهد، بد نیست بدانید راه‌های زیادی برای مقابله با افرادی که به‌دنبال اطلاعات شخصی شما در وب می‌گردند، وجود دارد.

دقیقا شما چه چیزی را می‌خواهید خنثی و بی‌اثر کنید؟ هنگامی که کوکی‌های ردیابی، چراغ‌های مسیریاب وب و دیگر شناساننده‌های موجود در مرورگر خود را غیرفعال می‌کنید، واقعا ناشناس نمی‌شوید.

هنوز هم ISP شما و سایتی که از آن بازدید می‌کنید چیزهای زیادی درباره شما می‌داند و این امر به‌خاطر اطلاعات شناسایی است که به‌طور خودکار توسط مرورگر شما ارسال می‌شود.

موسسه پیشرو الکترونیک، سرویس Panopticlick را پیشنهاد می‌کند که میزان ناشناسی مرورگر شما را اندازه‌گیری و به آن نمره‌ای اختصاص می‌دهد.

آزمایش‌ها نشان می‌دهد اطلاعات قابل شناسایی شما به‌وسیله مرورگرتان ارائه می‌شود و به همین علت براساس اثرات به‌جا‌مانده از مرورگر مورد استفاده شما، یک درجه عددی برای هر کاربر اختصاص می‌یابد که نشان می‌دهد شناسایی او چه میزان ساده خواهد بود.

دربیشتر مواقع، توضیح گوگل درباره تبلیغات شخصی‌سازی‌شده پرمعنی‌تر و مفیدتر از سیاست حریم خصوصی شرکت است.
با این که قرار‌دادن تبلیغات شخصی‌سازی‌شده در برابر شما کاملا به سود گوگل خواهد بود، ولی این شرکت تمام تلاش خود را انجام داده است تا شخصی‌سازی کنونی به‌عنوان یک مزیت برای کاربران به‌حساب بیاید.

استفاده از ابزار گوگل برای انتخاب شبکه‌های تبلیغاتی
یک مزیت بزرگ در سیاست حریم خصوصی گوگل، وجود تعدادی لینک‌ به سرویس‌هایی است که به شما اجازه می‌دهد اطلاعاتی را که با گوگل به اشتراک می‌گذارید، ببینید و مدیریت کنید.
برخی از این اطلاعات شخصی را شما به‌طور داوطلبانه به‌اشتراک می‌گذارید و برخی دیگر به‌وسیله گوگل و هنگام جستجو، وبگردی و استفاده از سرویس‌های دیگر جمع‌آوری می‌شود.
برای مشاهده تمام چیزهایی که گوگل درباره شما می‌داند باید داشبورد گوگل (Google Dashboard) را باز کنید.

در آنجا شما می‌توانید به تمام سرویس‌های مرتبط با حساب شما در گوگل دسترسی داشته باشید؛ سرویس‌هایی نظیر جی‌میل، گوگل داکز، یوتیوب، پیکاسا، بلاگر، AdSense و هر سرویس دیگر مربوط به گوگل.

داشبورد همچنین به شما اجازه می‌دهد افرادی که با آنها تماس دارید، تقویم، گروه‌های گوگل، پیشینه وب، حساب صوتی گوگل و دیگر سرویس‌های مربوط به خود را نیز مدیریت کنید.

مهم‌تر از همه این‌که شما می‌توانید اطلاعات شخصی خود را که به‌وسیله هریک از این سرویس‌های گوگل ذخیره شده است، ببینید و ویرایش کنید یا حتی به حذف کامل یک یا چند سرویس بپردازید.
برای دیدن این‌که کدام سرویس‌ها به اطلاعات حساب شما دسترسی دارند، روی «وب‌سایت‌های مجاز برای دسترسی به حساب» (Websites authorized to access the account) که در بالای داشبورد قرار دارد، کلیک کنید.
برای بلاک‌کردن یک سرویس مجاز از دسترسی به حساب، وی گزینه «ابطال دسترسی» (Revoke Access) که کنار نام هر سرویس قرار دارد، کلیک کنید.

مدیر «ترجیحات تبلیغات گوگل» به شما این امکان را می‌دهد تا تبلیغ‌کنندگان خاصی را بلاک یا تبلیغات موردنظر خود را از بین بقیه انتخاب کنید.
روی لینک «تبلیغات در وب» (Ads on the Web) که در ستون سمت چپ قرار دارد، کلیک کنید سپس برای جداکردن دسته‌های تبلیغاتی که می‌خواهید برای شما نمایش داده شده یا شخصی‌سازی شوند، گزینه «افزودن یا ویرایش» (Add or edit) را که در منوی «دسته‌بندی‌ها و اطلاعات جمعیتی شما» (Your categories and demographics) قرار دارد، انتخاب کنید.

راه دیگر این است که از افزونه Keep My Opt-Outs که گوگل برای کروم توسعه داده است، استفاده کنید. همچنین گوگل در برنامه گزینش «طرح تبلیغات شبکه‌ای» (NAI) مشارکت می‌کند.

می‌توانید برخی تبلیغ‌کنندگان آنلاین یا همه آنها را از برنامه NAI انتخاب کنید سپس دکمه تائید را برای قراردادن یک کوکی در مرورگرتان فشار دهید. این کوکی به شبکه‌های تبلیغاتی می‌آموزد که تبلیغات شخصی‌سازی شده را برای شما به‌ کار نبرد.

افزونه رایگان برای فایرفاکس و گوگل کروم
چند افزونه رایگان برای مرورگرهایی که در شناسایی و بلاک‌کردن شرکت‌هایی که شما را در وب ردیابی می‌کنند، وجود دارند.
برای مثال افزونه Ghostery که نسخه‌های مختلفی برای فایرفاکس و کروم دارد، آیکونی را به نوار ابزار مرورگر شما اضافه می‌کند که تعداد افرادی را که در صفحه کنونی منتظر ردیابی اطلاعات شخصی شما هستند، نشان می‌دهد.
می‌توانید روی این آیکون کلیک کنید تا فهرستی از این افراد را ببینید و گزینه‌های مختلف آن برای بلاک‌کردن یا حذف‌کردن برخی از آنها از فهرست را مشاهده کنید.
افزونه رایگان قطع ارتباط (Disconnect) رویکرد مستقیم‌تری برای از بین بردن ردیاب‌های شما در وب به‌کار گرفته است.
این افزونه، ردیابی‌هایی را که توسط گوگل، فیس‌بوک، توییتر، یاهو و دیگ انجام می‌شود، بلاک می‌کند. همچنین گزینه‌ای در آن وجود دارد که می‌توانید جستجوهای خود را از حالت شخصی‌سازی‌شده خارج کنید.

افزونه قطع ارتباط، همانند Ghostery، آیکونی در نوار ابزار مرورگر شما قرار می‌دهد که تعداد عناصری را که در صفحه کنونی بلاک شده‌اند، نشان می‌دهد.

روی آیکون کلیک کنید تا پنجره‌ای که تعداد ردیاب‌های بلاک‌شده برای هر سرویس را در خود نشان می‌دهد، باز شود. برای آن که یکی از این سرویس‌ها را از حالت بلاک‌کردن ردیابی خارج کنید، باید روی آن کلیک کنید.

البته هنگامی که این افزونه را اجرا می‌کنید، هر زمان که به یکی از صفحه‌های جی‌میل، گوگل داکز و دیگر سرویس‌های گوگل بازمی‌گردید یا آن را ریفرش می‌کنید، باید دوباره نام کاربری و رمز عبور خود را وارد کنید. این مساله قابل توجیه است زیرا بلاک‌کردن کوکی‌ها باعث می‌شود گوگل نتواند شما را در حالت «واردشده» نگاه دارد.

از طرفی شما قادر خواهید بود از سرویس‌های گوگل از قبیل جستجوکردن، دیدن و ارسال ایمیل جدید از طریق جی‌میل و همچنین دسترسی، تولید، آپلود و دانلود فایل‌های گوگلداکز بدون هیچ‌گونه مشکلی استفاده کنید.

از آنجا که کاربران اینترنت بدرستی درباره این که چه کسی فعالیت‌های آنها را در وب مشاهده و ثبت می‌کند، گوگل راهی را ارائه کرده است که با استفاده از سرویس‌های این شرکت می‌توانید بدون آن که تمرکز خود را روی خود اطلاعات شخصی بگذارید، در حفظ آنها موفق باشید.

ISPها و دیگر سرویس‌های وب نیز همانند گوگل (یا در برخی مواقع بیشتر از گوگل) اطلاعات شما را ردیابی می‌کنند، ولی تفاوت‌شان در این است که خبری از آنها منتشر نشده و کسی نیز متوجه این گونه دسترسی به اطلاعات شخصی در وب نمی‌شود.

در واقع تهدید واقعی حریم خصوصی در وب از جانب سرویس‌هایی است که ما حتی درباره آنها نشنیده‌ایم یا نمی‌دانیم که آنها هم در اطلاعات ما سرک می‌کشند یا خیر!

 موتور جستجوی گوگل علاوه بر امکان جستجوی صفحات اینترنتی امکانات و قابلیت‌های کاربردی دیگری نیز دارد. یکی از این قابلیت‌ها، ماشین حساب گوگل است که بسیاری از کاربران از وجود آن بی‌اطلاع هستند. جالب این که این ماشین حساب، یک ماشین حساب ساده نیست و علاوه بر امکان محاسبه 4 عمل اصلی، امکان محاسبه نسبت‌های مثلثاتی و عملیات دیگر را نیز دارا می‌باشد. در این ترفند به نحوه کار با این ماشین حساب خواهیم پرداخت.

برای دسترسی به این ماشین حساب:
ابتدا وارد موتور جستجوی گوگل به نشانی www.google.com شوید.
سپس عبارت calculator (به معنای ماشین حساب) را جستجو کنید.
خواهید دید که در بالای لیست نتایج یک ماشین حساب ظاهر می‌شود که می‌توانید به راحتی با آن کار کنید.
لازم به ذکر است شما نیازمند این نیستید که برای محاسبه عملیات ریاضی خود حتماً وارد ماشین حساب شوید. بلکه می‌توانید عملیات مورد نظر خود را در قسمت جستجو، جستجو کرده و نتیجه را در ماشین حساب بببینید. به عنوان مثال با جستجوی 2+2، نتیجه که عدد 4 خواهد بود را در ماشین حساب خواهید دید. همچنین با جستجوی عبارت cos 90 نیز معادل کسینوس 90 درجه را مشاهده خواهید کرد.

 مقابله موزیلا با مشکلات امنیتی
در هفته گذشته شرکت موزیلا نسخه دیگری از مرورگر محبوب خود یعنی فایرفاکس 14 را روانه بازار کرد تا با برطرف‌کردن حفره‌های امنیتی موجود در نسخه‌های پیشین این مرورگر، پاسخی به منتقدان خود داده باشد. برخلاف نسخه‌های اخیر، فایرفاکس 14 تغییرات و نکات بهبودیافته زیادی را به‌همراه خود آورده است. فهرست تمامی تغییرات در وبلاگ موزیلا قرار داده شده ولی در اینجا ما به مهم‌ترین آنها خواهیم پرداخت.

تکمیل خودکار URLها
در گذشته هنگامی که عبارتی را در نوار آدرس تایپ می‌کردید، تابع تکمیل خودکار شامل گزینه‌های ممکن می‌شد که از پیشینه مرورگری، سایت‌های بوک‌مارک شده و تب‌های باز شما استخراج می‌شدند. فایرفاکس 14 یک امکان جدید را به قابلیت قدیمی خود اضافه کرده است؛ این قابلیت URLها را هنگامی که آنها را در نوار آدرس تایپ می‌کنید به‌طور خودکار تکمیل می‌کند که سریع‌تر و آسان‌تر به‌نظر می‌رسد. در فایرفاکس 13 هنگامی که آدرسی را تایپ می‌کردید گزینه‌های ممکن در زیر آن نمایش داده می‌شد، ولی باز هم لازم بود یکی از آنها را با ماوس یا حرکت دادن نشانگر به‌وسیله کیبورد انتخاب کنید.

استفاده جستجوهای گوگل از HTTPS
هنگامی که می‌خواهید به‌وسیله نوار آدرس، باکس جستجو یا منوی راست‌کلیک جستجویی را انجام دهید، عبارت مورد نظر شما به‌جای سایت استاندارد HTTP از طریق یک اتصال امن (HTTPS) به گوگل فرستاده می‌شود. در این صورت نیاز نیست تغییری در نحوه جستجوی خود بدهید، بلکه پیشنهادهای جستجوی گوگل و نتایج جستجو از طریق یک وب‌سایت امن نمایش داده می‌شود؛ به عبارتی URL در نوار آدرس به‌صورت https://google.com درخواهد آمد.
این قابلیت برای امنیت بیشتر و حفظ حریم خصوصی شما ایجاد شده است. در نسخه‌‌های پیشین، با کلیک‌کردن روی بخش‌‌های نتایج جستجو، عبارات جستجوشده می‌توانستند به سایت‌هایی که بازدید می‌کنید منتقل شود. فعال‌کردن جستجوی HTTPS به گوگل کمک می‌کند تا این اطلاعات از رشته ارجاع‌دهنده HTTP جدا و حریم خصوصی شما حفظ شود. به این ترتیب فقط گوگل عبارت جستجوی شما را می‌داند نه سایت‌هایی که شما از آنها دیدن کرده‌اید.

بارگذاری افزونه با یک کلیک

این قابلیت به‌طور پیش‌فرض فعال نیست و به عنوان قابلیت «Click to Play» یا «اجرا با کلیک» شناخته می‌شود. «اجرا با کلیک» مفهومی است که قبلا در کروم و اپرا استفاده می‌شد؛ هنگامی که از وب‌سایتی دیدن می‌کنید افزونه‌های آسیب‌پذیری (مانند Flash Player) که آن وب‌سایت می‌خواهد از آنها استفاده کند، به‌طور خودکار بارگذاری نمی‌شود. به‌جای اجرای خودکار محتوا، افزونه نیاز دارد تا شما آن را فعال کنید. در این حالت به‌جای آن محتوا، دکمه‌ای نمایش داده می‌شود که درصورت نیاز می‌توانید روی آن کلیک کنید. اگر می‌خواهید به صفحه اجازه دهید تا با استفاده از افزونه محتوا را اجرا کند باید روی دکمه کلیک کنید.
این رویکرد دو فایده مهم دارد؛ نخست افزایش امنیت، زیرا افزونه‌های آسیب‌پذیر نباید بدون تعامل کاربر اجازه اجرا داشته باشند. افزونه‌های قدیمی اصلی‌ترین در ورودی به منظور هکرها و بدافزارها برای نفوذ به سیستم کاربر اینترنت است. فایده دیگر بهبود کارایی مرورگر است. افزونه‌ها با مصرف منابعی قابل توجه باعث کندترشدن بارگذاری صفحه می‌شود. دادن کنترل بیشتر به کاربران در این زمینه که چه‌زمانی و چگونه افزونه‌ها اجرا شود، می‌تواند مصرف پردازشگر را تا حد زیادی کاهش دهد.
اگر می‌خواهید این قابلیت را فعال کنید کار زیادی پیش‌رو نخواهید داشت! فایرفاکس را باز کنید و در نوار آدرس عبارت about:config را تایپ کرده و کلید Enter را بزنید. در صفحه نمایش داده شده دکمه‌ای وجود دارد که با کلیک روی آن شما قول می‌دهید مواظب باشید و پس از آن فهرستی طولانی از تنظیمات استفاده شده در فایرفاکس نمایان می‌شود. در آن فهرست به‌دنبال گزینه‌ای به نام «plugins:click-to-play» بگردید (یا آن را جستجو کنید)؛ مقدار اصلی آن false به معنی غیرفعال است. روی آن دوبار کلیک کنید تا به true (یعنی فعال) تغییر مقدار دهد. تب about:config را ببندید؛ قابلیت کلیک برای اجرا فعال شده است. اگر می‌خواهید آن را به حالت اول برگردانید همین فرآیند را دوباره اجرا کنید و با دوبار کلیک‌کردن روی آن، مقدار آن را به false تغییر دهید.

پشتیبانی از تمام صفحه برای Mac OS X107 Lion
با گذشت تنها یک سال از انتشار آخرین نسخه سیستم‌عامل Mac، شرکت موزیلا توانست پشتیبانی از حالت جدید تمام صفحه این سیستم‌عامل را به مرورگر خود اضافه کند. اکنون کاربران سیستم‌عامل Mac OS X Lion نیز می‌توانند از شنیدن خبر انتشار نسخه جدید فایرفاکس خوشحال باشند.

ارتقای مدیریت شناسایی سایت
این یکی از مهم‌ترین تغییراتی است که در نسخه جدید فایرفاکس اعمال شده است. دکمه هویت سایت در گذشته حاوی یک تصویر فاویکن (favicon؛ که به آیکون میانبر، آیکون وب‌سایت یا آیکون URL نیز شناخته می‌شود، فایلی است شامل یک یا چند آیکون کوچک به ابعاد 16×16 پیکسل که به وب‌سایت یا صفحه خاصی از وب پیوست می‌شود) وب‌سایت بود که در سمت چپ نام وب‌سایت در نوار آدرس قرار می‌گرفت. اکنون دیگر فاویکن‌های سایت‌ها در آنجا نمایش داده نمی‌شود، بلکه دکمه جدید هویت سایت می‌تواند چهار حالت را به خود بگیرد. تصویر دنیا به رنگ خاکستری برای سایت‌های معمولی، آیکون قفل به‌رنگ خاکستری برای سایت‌های https، آیکون قفل به‌رنگ سبز برای سایت‌های با اعتبار زیاد و بالاخره یک علامت تعجب در داخل مثلث به‌رنگ خاکستری که برای محتوایی که مخلوطی از اطلاعات رمزگذاری‌شده و رمزگذاری‌نشده است استفاده می‌شود.
اطلاعات کامل‌تر و تصاویر دکمه جدید هویت سایت را می‌توانید به‌طور کامل در بلاگ موزیلا مشاهده کنید. فقط نکته‌ای که اینجا اضافه می‌کنیم این است که فاویکن‌ها کماکان به‌عنوان بخشی از عنوان تب‌ها و در بوک‌مارک‌ها نمایش داده می‌شود؛ آنها تنها از نوار آدرس حذف شده‌اند.

نتیجه‌گیری

تغییرات بسیاری در فایرفاکس 14 اعمال شده است. تکمیل خودکار URLها برای بسیاری از کاربران مفید خواهد بود و جستجوهای گوگل در HTTPS امنیت بالاتر و حریم خصوصی مطمئن‌تری را ارائه می‌کنند.

جهت سئو سایت فروشگاه اینترنتی باید موارد زیر را رعایت کنیم

۱٫لینک های با کیفیت: مهمترین فاکتور گوگل لینک های باکیفیت است. یکی از اعضای تیم باید ساخت بک لینک (LINK BUILDING) را برای سایت سپریدن دهد. ساخت بک لینک تکنیک هایی دارد که در مقالات نیاکان در باره آن روشنگری می دهیم. ۹۰ درصد موفقیت جهت چند مساوی شدن ترافیک، اعمال لینک های باکیفیت می باشد. احتمالاً شما با خودتان اندیشه کنید که خیلی از سایتها هستند که به صورت مجانی بک لینک می فروشند ولی در صورتی که دقت کنید اکثر این سایتها بر روی یک سرور پیمان دارند و سایتهایشان برای فروش بک لینک طراحی شده اند نه برای درج مطلب. در مقالات بعدی روشهایی به شما آموزش داده می شود که بتوانید با چندین ip ، سایتها و روشهای متفاوت عمل لینک سازی رو سپریدن بدهید و ترافیک سایت خود را چندین برابر کنید. قطعا با افزایش شدامد و بازدید سایت، فروش نیز افزایش پیدا می کند.

۲٫بهینه بودن صفحه محصولات: جهت بهینه سازی محصولات از واژه ها کنجاو کننده در تیتر فرآورده کاربرد کنید مثلا فرض کنید که تمیز کننده لپ تاپ فرآورده سایت شما باشد بهتر است یکی از کلمات بهترین، آنلاین، ارسال رایگان، مشخصات، ارزان، قیمت، خرید، بررسی را به تیتر فرآورده اضافه کنید. مثلا: بهترین و ارزانترین تمیز کننده لپ تاپ . اکنون فرض کنید احد تمیز کننده لپ تاپ را در اینترنت سرچ کند و این گزینه سوم خط باشد ناخداگاه کاربر به جای کلیک بر روی گزینه اول بر روی این خط کلیک می کند بنابر این نرخ کلیک بالا می رود و رتبه نخست میشه.

۳٫برای محصولات اصلی باید بالای ۱۰۰۰ واژه بنویسید. شما باید چند محصول اصلی داشته باشید که به آن محصولات مهم می گویند ۱۰۰۰ کلمه اول صفحه محصول شما به گوگل می فهماند که صفحه شما در باره چیست.

۴٫نمایان بودن واژه کلیدی در صفحه: حتما کلمه کلیدی در هر پاراگراف باشد و در کل عکس ها محصولات واژه ها کلیدی را به کار ببرید. گوگل باید بفهمد که شما در مورد این کلمه کلیدی گسترده و کامل روشنگری دیتا اید.

۵٫معماری سایت فروشگاهی: جهت  تهیه فایل آنالیز فروشگاه اینترنتی باید ساختار نمایش دسته بندی را تغییر دهید علاوه بر رعایت قانون صفحات مهم که با یک کلیک باید به آنها دسترسی داشته باشیم کاربر باید در دسته بندیهای محصولات با سه کلیک از صفحه اصلی به آن محصول برسیم. گوگل عمق رسیدن به آن صفحه را نگاه می کند. طی تحقیقات سپریدن شده توسط سئوکاران خارجی، سایتهایی که آدرس دهی کوتاه تری دارندبهتر رتبه می گیرند. آدرسهای بلند را به آدرس کوتاهتر تبدیل کنید و با ریدایرکت کردن آدرس اختصار را جایگزین آدرس بلند کنید.

درحال حاضر «کلیک برای اجرا» اختیاری است؛ مگر آن که در فایرفاکس 15 یا بعد از آن به‌صورت پیش‌فرض فعال باشد. کاربران پیشرفته می‌توانند آن را غیرفعال نگه دارند و از یک افزونه برای قابلیت‌های قدرتمندتر استفاده کنند.
در تغییرات واسط کاربری نیز باید بگوییم که بدون شک دکمه جدید هویت سایت افرادی که فاویکن رنگی را ترجیح می‌دهند اذیت می‌کند، ولی امنیت و محافظت بهتری را نیز درمقابل کلاهبرداری‌هایی که از این طریق انجام می‌شود ارائه می‌کنند؛ برخی وب‌سایت‌ها کاربران ناآگاه را به‌وسیله فاویکن‌های شکیل متقاعد می‌کنند آنها نه یک سایت تقلبی که وب‌سایتی معتبر هستند!

نسخه جدید فایرفاکس از هفدهم جولای در دسترس کاربران قرار گرفته است. بنابراین می‌توانید از امروز با استفاده از گزینه Check For Updates (بررسی برای به‌روزرسانی‌ها) در منوی فایرفاکس و در قسمت Help \ About Firefox این نسخه را دریافت کنید.

 تاکنون توضیحات مفصلی درباره ویندوز ۷ و امکانات آن و همچنین نحوه کار با ابزارهای موجود در آن در این صفحه ارائه شده‌است.
حال وقت آن رسیده که به برخی ویژگی‌های پیشرفته این ویندوز در قالب سطوح متوسط و پیشرفته آموزش‌ها بپردازیم.
بیشتر مطالبی که تاکنون عنوان شده، مربوط به استفاده از یک سیستم که به اصطلاح آن را Stand alone می‌خوانند، بوده و به عبارت دیگر همین‌قدر که شما یک نسخه از ویندوز ۷ را روی یک رایانه نصب می‌کردید، به اغلب این امکانات و ویژگی‌ها دسترسی داشتید. اما مسلما ویندوز ۷ در محیط شبکه،‌ چه شبکه‌های کوچک خانگی، چه شبکه‌های محلی و در نهایت حین اتصال به اینترنت، رفتارها، ویژگی‌ها و امکانات خاصی را خواهد داشت که دانش استفاده از آنها را می‌طلبد. در این شماره نحوه راه‌اندازی یک شبکه HomeGroup را عنوان می‌کنیم.

قبل از راه‌اندازی یک HomeGroup دانستن چند نکته ضروری است:

• اول آن‌که HomeGroup را فقط می‌توانید روی ویندوز ۷ راه‌اندازی کنید و همین‌طور تنها می‌توانید رایانه‌هایی را که سیستم‌عامل آنها ویندوز ۷ است، به این شبکه متصل کنید.
HomeGroup در تمامی ویرایش‌های مختلف ویندوز ۷ در دسترس است، اما بدانید که ویرایش‌های Starter و Home Basic فقط قادر به اتصال به یک HomeGroup است و نمی‌تواند آن ‌را راه‌اندازی کند.

• نکته دوم آن‌که HomeGroup فقط می‌تواند در Home network راه‌اندازی شود.
هنگامی که رایانه‌تان را به یک شبکه متصل می‌کنید، ویندوز ۷ همان ابتدا از شما می‌خواهد که Network Location را مشخص کنید. این انتخاب به صورت خودکار تنظیمات Firewall و تنظیمات امنیتی سیستم‌عامل شما را برای همان نوع از شبکه اعمال خواهد کرد.

اگر پس از آن رایانه‌تان را به یک نوع شبکه دیگر، مثلا یک شبکه Public (از دید ویندوز ۷) متصل کنید، بهتر آن است که Network Location آن را نیز تغییر دهید تا مطمئن باشید تنظیمات امنیتی مناسب برایتان اعمال خواهد شد. برای این منظور ‌باید از پنجره Network and Sharing Center (پاورقی یک) روی گزینه‌ای که ذیل عبارت Network مشاهده می‌شود کلیک کنید تا پنجره Set Network Location باز شود.
در این پنجره می‌توانید از میان سه گزینه Home Work و Public، گزینه مناسب را انتخاب کنید.
Home network را هنگامی انتخاب کنید که رایانه‌تان عضوی از یک شبکه خانگی است یا این‌که به تمامی افراد و ابزارهای متصل به یک شبکه اطمینان دارید. در این حالت ابزار Network discovery فعال است که به واسطه آن می‌توانید تمامی سیستم‌های متصل به شبکه را ببینید و همین‌طور آنها نیز می‌توانند رایانه شما را مشاهده کنند. در آینده بیشتر درباره این ابزار صحبت خواهیم کرد.
Work network را وقتی انتخاب کنید که رایانه‌تان در یک شبکه محلی کوچک عضویت دارد. در این حالت نیز Network discovery فعال است اما نمی‌توانید سیستم‌تان را به یک HomeGroup متصل کنید.

هنگامی که به یک شبکه عمومی که مصداق بارز آن اینترنت بدون واسطه مسیریاب (Router) است متصل می‌شوید، ‌باید Public network را انتخاب کنید. در این حالت سیستم شما از دید دیگر ابزارهای متصل به شبکه پنهان خواهد بود؛ علاوه بر این سیستم‌عامل‌تان بیشترین امنیت را در مقابل بدافزارها خواهد داشت. در این حالت علاوه بر این‌که نمی‌توانید به یک HomeGroup متصل شوید، Network discovery نیز غیرفعال است.
اگر از فناوری‌های وایرلس برای اتصال به اینترنت استفاده می‌کنید، باز هم بهتر است Public را به عنوان Network Location برگزینید.

•سومین نکته هم آن است که HomeGroup هیچ‌گونه اطلاعاتی را برای مایکروسافت ارسال نمی‌کند!
پس از ذکر این مقدمات، نوبت به توضیح درباره راه‌اندازی یک HomeGroup می‌رسد. همان‌طور که عنوان شد، تمامی ویرایش‌های ویندوز ۷ غیر از Starter و HomeBasic می‌توانند یک HomeGroup ایجاد کنند. برای این منظور از پنل سمت چپ پنجره Network and Sharing Center گزینه HomeGroup را انتخاب کنید. همین‌طور می‌توانید این عبارت را در Search box منوی استارت تایپ یا از Control Panel به آن دسترسی پیدا کنید.
اگر Network Location سیستم‌تان روی Home تنظیم نشده‌باشد، ادامه کار برایتان میسر نخواهد بود؛ پس حتما آن را بدرستی تنظیم کنید. در پنجره HomeGroup روی دکمه Create a homegroup کلیک کنید. در پنجره‌ای که باز می‌شود، می‌توانید تعیین کنید چه مواردی در شبکه به اشتراک گذاشته شود. شما می‌توانید از میان کتابخانه‌های مختلف، موارد موردنظرتان را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید Printer متصل به سیستم‌تان را نیز به اشتراک بگذارید.
پس از کلیک روی دکمه Next، در پنجره بعد به شما یک کلمه عبور نمایش داده می‌شود که توسط سیستم تولید شده و ‌باید آن‌را نگاه دارید؛ زیرا هنگام اتصال رایانه‌های دیگر به شبکه HomeGroup که ایجاد کرده‌اید، به این کلمه عبور نیاز خواهید داشت. اکنون با کلیک روی دکمه Finish مراحل ایجاد HomeGroup شما به پایان می‌رسد.
پس از ایجاد HomeGroup می‌توانید از طریق روش‌های پیش‌گفته به پنجره تنظیمات آن دسترسی یابید و تغییرات موردنظرتان را اعمال کنید. به عنوان مثال می‌توانید یکی از Libraryها یا پرینتری را که قبلا به اشتراک گذاشته بودید، از این حالت خارج کنید.

همچنین می‌توانید با کلیک روی گزینه View or print the homegroup password کلمه عبوری را که سیستم برای‌ اتصال به HomeGroup شما تولید کرده بود ببینید و حتی آن را چاپ کنید!
از طریق گزینه Change the password نیز بسادگی می‌توانید آن‌را تغییر دهید. البته در این حالت کلمه عبور توسط سیستم تولید نمی‌شود و خودتان می‌توانید آن‌را تعیین کنید؛ پس بهتر است همیشه این کار را انجام دهید؛ زیرا به خاطر سپردن کلمات عبوری که سیستم تولید می‌کند، کار دشواری است!
اگر سیستم‌تان عضو یک HomeGroup است و مایلید آن‌را از این شبکه جدا کنید، ‌باید گزینه Leave the homegroup را انتخاب کنید. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، این کار نیز بسادگی اتصال به HomeGroup صورت می‌پذیرد.
درباره تنظیمات پیشرفته این بخش در شماره آینده صحبت خواهیم کرد.

پاورقی یک: برای دسترسی به پنجره Network and Sharing Center ‌باید روی آیکون Network Connection که در قسمت Notification area در نوار ابزار ویندوز ۷ قابل مشاهده است، کلیک کرده و گزینه Open Network and Sharing Center را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید از کادر جستجوی منوی استارت استفاده کنید.