۷۸۸۵۶۸

۱۵ آبان ۱۳۹۷ - ۰۸:۳۳

۴۶۳۰ بازدید

عفونت پیرسینگ گوش؛ علائم، پیشگیری و درمان

پیرسینگ گوش در قسمت غضروف معمولا زمان طولانیتری برای بهبود می‌گیرد و نسبت به نرمه گوش بیشتر مستعد عفونت است. حتی وقتی شخصی مراقبت‌های پس از پیرسینگ را انجام می‌دهد باز هم ممکن است عفونت به وجود آید.

مجله قرمز: عفونت پیرسینگ گوش بخش ناخوشایند این عمل زیبایی است که ممکن است به دلایل متعددی رخ دهد اما چگونه خب ابتدا باید گفت که یک پیرسینگ یک زخم باز است که نیازمند گذر زمان و مراقبت برای بهبود است.

پیرسینگ گوش در قسمت غضروف معمولا زمان طولانیتری برای بهبود می‌گیرد و نسبت به نرمه گوش بیشتر مستعد عفونت است. حتی وقتی شخصی مراقبتهای پس از پیرسینگ را انجام می‌دهد باز هم ممکن است عفونت بوجود آید.

عفونت پیرسینگ گوش ممکن است سالها بعد از انجام پیرسینگ بوجود آید. معمولا عفونتها جزئی هستند و شخص آنها را بدون مشکل درمان می‌کند لمس مرتب پیرسینگ گوش با دستهای کثیف یا نشستن آن ناحیه منجر به عفونت می‌شود. همچنین گوشواره‌هایی که خیلی سفت به گوش می‌چسبند ممکن است به زخم اجازه نفس کشیدن و بهبود ندهند.

در این مطلب ما می‌خواهیم در مورد علائم عفونت پیرسینگ گوش و گزینه‌های درمانی آن و اینکه چگونه از عفونتهایی که در آینده ممکن است پیش آید، مطالبی را به شما خواهیم گفت.

عفونت پیرسینگ گوش چگونه به وجود می‌آید

پیرسینگ گوش در قسمت نرمه معمولا ۶ تا ۸ هفته طول می‌کشد تا خوب شود. پیرسینگ غضروف چون روی بخش سفت‌تری از گوش انجام می‌شود معمولا زمان بیشتری طول می‌کشد تا درمان شود و بیشتر مستعد عفونت است. چندین راه برای عفونت پیرسینگ گوش وجود دارد.

هر گونه باکتری که چرک بر جای می‌گذارد سریعتر می‌تواند تبدیل به عفونت شود. اگر پیرسینگ گوش با دست یا ابزار کثیف لمس شود، می‌تواند عفونت را ایجاد کند. اگر گوشواره‌ها خیلی تنگ باشند، فضایی برای تنفس و بهبودی زخم نمی‌گذارند به این ترتیب عفونت رشد می‌کند. همچنین در صورت زیاد دست زدن به پیرسینگ یا موقعی که بخش پشتی گوشواره تیز باشد، عفونت پیرسینگ بوجود می‌آید.

عفونت در صورتی هم که ابزار غیر استریل استفاده شده باشد، اگر شخصی که پیرسینگ گوش را انجام داده، دستکش نپوشیده باشد، یا اگر قطعات پیرسینگ استریل نباشند، در این صورت هم عفونت بوجود می‌آید.

علائم عفونت پیرسینگ گوش

علائم عفونت پیرسینگ گوش عبارتند از:

• تورم
• قرمزی
• درد
• حساسیت
• سوزش
• ترشح زرد رنگ

درمان

معمولا می‌توان عفونتهای جزئی را در خانه درمان کرد. بعضی از عفونتها کنترلشان مشکلتر است و ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک باشد. به ندرت کسی در بیمارستان بستری می‌شود اما اگر شخصی عفونت شدید در عضروف گوش داشته باشد، ممکن است لازم باشد. برای عفونتهای جزئی می‌توان این مراحل را انجام داد:

شستن دستها قبل از تماس، تمیز کردن یا دست زدن به گوشواره

تمیز کردن محل پیرسینگ با سرم نمکی استریل یا آب مقطر ترکیب شده با نمک سه بار در روز.

اکثر متخصصان پیرسینگ و کارشناسان درمانی در مورد استفاده از الکل، پمادهای آنتی بیوتیک یا پروکسید هیدروژن هشدار می‌دهند چون آنها باعث تحریک پوست و کندی روند درمان می‌شوند.
گوشواره را برندارید چون این کار ممکن است باعث شود سوراخ گوش بسته شود و عفونت را به دام بیندازد.

این روش مراقبتی را تا زمانی که پیرسینگ بطور کامل بهبود یابد، ادامه دهید و اگر هر یک از مشکلات زیر را داشتید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

• عفونتی که طی چند روز از بین نرود
• عفونتی که همراه با تب باشد
• گسترش عفونت
• گوشواره حرکت نکند
• گوشواره داخل پوست گیر کند

منبع

حالت تهوع شیمی درمانی را با زنجبیل رفع کنید!

اگر تحت شیمی درمانی باشید و شنیده باشید که زنجبیل می‌تواند حالت تهوع‌تان را تخفیف بدهد، حتما مشتاق هستید بدانید این موضوع واقعیت دارد یا نه. زنجبیل حاوی اولئورزین است؛ موادی که بر عضلات سیستم گوارش اثر می‌گذارند. همچنین زنجبیل خاصیت ضد التهابی روی بدن دارد.

برترین ها - ترجمه از هدی بانکی: اگر تحت شیمی درمانی باشید و شنیده باشید که زنجبیل می‌تواند حالت تهوع‌تان را تخفیف بدهد، حتما مشتاق هستید بدانید این موضوع واقعیت دارد یا نه.

تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، یکی از آزاردهنده‌ترین عوارض جانبی درمان سرطان است که نه تنها به بیمار احساس بسیار نوخوشایندی می‌دهد بلکه می‌تواند موجب دهیدراته شدن بدن و بستری شدن‌های پیاپی در بیمارستان شود.

هر چند داروهای تجویزی وجود دارند که در کاهش این علائم بسیار موثرند اما در برخی موارد، راهکارهای جایگزین نیز می‌توانند مفید باشند. اگر زنجبیل به کاهش احساس تهوع در فرد بیمار کمک کند، پس سوال‌های دیگری نیز به ذهن خطور می‌کند که در این مطلب به آنها پاسخ می‌دهیم.

زنجبیل و سلامتی

زنجبیل بابت فواید قابل توجهی که برای سلامتی دارد معروف است و سالهای زیادیست که به عنوان راهکاری طبیعی برای کاهش حالت تهوع در طب سنتی به کار می‌رود.

زنجبیل از ریشه‌ی گیاه زنجبیل گرفته می‌شود که می‌توانید به صورت مکمل یا به عنوان یک خوراکی، دمنوش و یا به عنوان ادویه در غذاهای مورد علاقه‌تان آن را مصرف کنید.

حالت تهوع مرتبط با شیمی درمانی

تهوع به احساس ناراحتی در معده گفته می‌شود که می‌تواند به استفراغ منجر بشود یا نشود و یکی از عوارض بسیار شایع داروهای شیمی درمانیست.

در شیمی درمانی به تمام سلول‌های سریع در حال رشد در بدن حمله می‌شود، این حمله با همان سرعتی که سلول‌های سرطانی در فولیکول‌های مو، مغز استخوان و سیستم گوارش خود را تقسیم می‌کنند روی می‌دهد.

بعضی از داروهای شیمی درمانی نسبت به بقیه، بیشتر حالت تهوع ایجاد می‌کنند و هر کسی ممکن است تجربه‌ای متفاوت از حالت تهوع ناشی از این داروها داشته باشد.

هر چند داروهای شیمی درمانی در دهه‌های گذشته، کمتر حالت تهوع ایجاد می‌کنند اما تخمین زده می‌شود دست کم 70 درصد از افراد بیمار، حین و بعد از شیمی درمانی، همچنان تا حدودی با این مشکل دست به گریبانند.

کاهش حالت تهوع

اینکه زنجبیل در بدن دقیقا چگونه عمل می‌کند که حالت تهوع را کاهش می‌دهد هنوز مشخص نیست. زنجبیل حاوی اولئورزین‌ است؛ موادی که بر عضلات سیستم گوارش اثر می‌گذارند. همچنین زنجبیل خاصیت ضد التهابی روی بدن دارد.

مطالعه‌ای در سال 2009 روی بیش از 600 بیمار سرطانی صورت گرفت و یافته‌ها نشان دادند که مکمل زنجبیل توانسته بود حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی را به میزان 40 درصد کاهش بدهد.

مطالعه‌ای نیز در سال 2012، بهترین دوزهای زنجبیل برای این منظور را مورد بررسی قرار داد و دریافت حالت تهوع در افراد به مقدار زیادی کاهش یافته بود.

در این مطالعه به گروهی از بیماران 0.5 گرم، گروهی یک گرم و گروهی دیگر 1.5 گرم زنجبیل طی دو قسمت در یک روز و به مدت 6 روز خورانده شد و این برنامه سه روز پیش از شروع شیمی درمانی شروع شده بود. موثرترین دوز در این مطالعه، 0.5 تا یک گرم زنجبیل در روز بوده است.

منبع

همه چیز درباره داروی والسارتان (والزارتان)

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

مصرف داروی والسارتان ممکن است باعث شکستگی بافت ماهیچه‌ی استخوانی شود 

قرص والسارتان (Valsartan) از داروهای ضد فشار خون است که به گردش بهتر خون در رگ‌ها کمک کرده و از بروز سکته در افراد مبتلا به پرفشاری خون پیشگیری می‌کند. در مواردی این دارو برای بهبود روند درمان بیماران با نارسایی قلبی هم تجویز می‌شود.

توجه داشته باشید که این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی‌کند، بلکه آن را کنترل می‌نماید. بر همین اساس مصرف آن ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.

سکته قلبی و یا مغزی از عوارض ناخوشایند فشار خون بالا است. به همین دلیل است که پزشکان توصیه می‌کنند افراد با سابقه سکته و همچنین افراد در سنین بالا به طور مرتب فشار خود را اندازه‌گیری و در صورت نیاز به درمان از داروهای کنترل‌کننده فشار خون در این زمینه استفاده کنند. قرص والسارتان از داروهای کاهنده فشار خون است

مقدار و نحوه مصرف قرص والسارتان

میزان دقیق مصرف این دارو برای هر فرد متفاوت بوده و حتما باید توسط پزشک تعیین گردد. به طور معمول به منظور کاهش فشار خون در بزرگسالان مقدار 80 تا 160 میلی‌گرم از دارو یک بار در روز مصرف می‌شود. معمولا بین ۲ تا ۴ هفته زمان لازم است تا فشار خون شما تحت کنترل در بیاید.

الف) نارسایی قلبی (کلاس II-IV بر اساس طبقه‌بندی انجمن قلب نیویورک). 

بزرگسالان: شروع با دوز 40 میلی گرم خوراکی دو بار در روز و افزایش آن بر اساس تحمل بیمار به 80 میلی گرم دو بار در روز تا حداکثر 160 میلی‌گرم دو بار در روز. 

ب) فشار خون. 

بزرگسالان: شروع با دوز 80 میلی گرم به‌صورت تک درمانی در افرادی که دچار کاهش حجم نیستند. در این صورت فشار خون باید در عرض دو تا چهار هفته کاهش یابد. در صورت ضرورت کاهش بیشتر در فشار خون دوز دارو می‌تواند به 320 - 160 میلی گرم در روز افزایش یابد یا دیورتیک اضافه گردد (اضافه نمودن دیورتیک اثر بیشتری از افزایش دوز بیشتر از 80 میلی گرم خواهد داشت). دوز معمول 320 - 80 میلی گرم در روز می‌باشد.  

پ) کاهش موارد قلبی - عروقی مرگ ناشی از MI در بیماران مبتلا به نارسایی یا اختلال عملکرد بطن چپ. 

بزرگسالان: شروع دوز 20 میلی گرم خوراکی دو بار در روز هر چه سریع تر در دوازده ساعت اول و افزایش آن به دوز 40 میلی گرم دو بار در روز طی هفت روز و در نهایت افزایش آن به دوز 160 میلی گرم دو بار در روز بر حسب تحمل بیمار.

منبع

آشنایی با بیماری استئومالاسی یا نرمی استخوان

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

اولین علامت نرمی استخوان احساس سستی و ضعف عضلانی می باشد

استئومالاسی یا نرمی استخوان، مشابه بیماری راشیتیسم کودکان است. نرمی استخوان یک بیماری است که به رشد استخوان ها مربوط می شود که در نوزادان و خانمها بیشتر دیده می شود که علت اصلی آن کمبود ویتامین D است.

استئومالاسی (osteomalacia) به معنای استخوان های نرم است و در کودکان با نام راشیتیسم یا ریکتز (rickets) شناخته می شود. نرمی استخوان اغلب در اثر کمبود ویتامین D در بدن رخ می دهد.

کمبود ویتامین د باعث نارسایی در معدنی شدن بافت های استخوانی می شود. در سنین بالا، صفحه رشد استخوانی بسته می شود و استئومالاسی بر رشد طولی استخوان های دراز اثری ندارد.

شیوع استئومالاسی

در زنان به دلیل کمبود ویتامین D و کلسیم، این عارضه بیشتر دیده می شود. در کشور ایران به دلیل خانه نشینی و قالی بافی زنان ایرانی، پوست آنها کمتر در معرض نور خورشید قرار می گیرد، همچنین بارداری های زیاد و کمبود مصرف شیر، سبب شده که پدیده ی اردکی راه رفتن ناشی از نرمی استخوان در زنان ایرانی بیشتر دیده شود.

نداشتن سابقه ی زایمان را یکی از عوامل ابتلا به پوکی استخوان می دانند، ولی باید بدانید بارداری های مکرر و زیاد از حد باعث کمبود ویتامین D می شود که در اثر این کمبود در رسوب کلسیم و فسفر در ماتریکس نسج استخوانی اختلال ایجاد می شود. بیماری نرمی استخوان را بیشتر در افراد زیر مشاهده می کنیم:

· افرادی که خوارک هایشان خالی از شیر است.

· کسانی که کمتر در معرض تابش نور خورشید زندگی می کنند.

· کسانی که دچار اختلال در عمل جذب هستند.

· پس از عمل گاسترکتومی (برداشتن معده).

· نارسایی مزمن کلیه.

· استفاده طولانی از داروهای ضد صرع منجر به نرمی استخوان می گردد.

· استفاده از غذاهایی که کمبود ویتامین دارند.

استئومالاسی یا نرمی استخوان مشابه بیماری راشیتیسم کودکان است

علل استئومالاسی

بیماری استئومالاسی و نرمى استخوان در بزرگسالی اغلب به علت کمبود کلسیم و ویتامین «د» در بالغین اتفاق می افتد. کمبود کلسیم و ویتامین «د» در رژیم غذایی گیاهخواران و غذاهای کم چرب بخصوص در افراد مسن دیده می شود. ویتامین «د» برای جذب کلسیم از راه گوارش و کلیه الزامی است.

از دیگر علل نرمی استخوان در بزرگسالی عبارتند از:

استئومالاسی یا نرمى استخوان در بزرگسالی در اثر کمبود کلسیم و یا فسفر یا هر دو در استخوان ها نیز به وجود می آید. گاهی کمبود کلسیم و فسفر در اثر کمبود جذب گوارشی آنها می باشد.

• عدم مصرف شیر و لبنیات

• مقاومت نسبت به عمل ویتامین «د»

• فقدان جذب روده ای و گوارشی کلسیم

• بیماری های کلیوی بخصوص نارسایی کلیوی

•  مصرف بعضی داروها از جمله داروهای ضد صرع

• بیماری های لوزالمعده

• بعضی عمل های جراحی ممکن است باعث اختلال در جذب کلسیم و نهایتا منجر به نرمی استخوان شوند.

• ناکافی بودن قرار گرفتن کودک در معرض نور خورشید، به خصوص در کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند.

• تیرگی پوست در شیرخواران

• ضایعات کبدی

• بیماری سلیاک

• اسهال مزمن در کودکان

• بیماری فیبروز سیستیک

• نارس بودن نوزاد

• التهاب روده ای

 منبع

سندورم فانکونی (علائم ،علل و درمان کم خونی فانکونی)

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

فقدان سلولهای قرمز خون ممکن است منجر به خستگی ( کم خونی) شود

تعریف کم خونی Fanconi

بیماری است که همه افراد خانواده را مبتلا ساخته (ارثی) و اصولاٌ بر مغز استخوان تأثیر می گذارد. شیوع ۱ در هر ۳۵۰،۰۰۰ تولد با شیوع بیشتر در یهودیان اشکنازی و آفریقایی های واقع در جنوب آفریقا. آنمی فانکونی در نتیجه نقص در شاخه‌ای از پروتئین‌های مسئول در ترمیم DNA ایجاد می‌شود.

این بیماری منجر به تولید همه انواع سلولهای خونی می شود. کم خونی Fanconi با سندورم Fanconi که یک اختلال کلیوی نادر است تفاوت دارد. کم خونی فانکونی یک عارضه ارثی است که کم خونی آپلاستیک و تعداد موارد غیرطبیعی دیگر را سبب می‌شود.

عوامل و فاکتورهای خطر

کم خونی Fanconi با یک ژن غیر طبیعی در ارتباط است که مانع تثبیت DNA آسیب دیده توسط سلولها یا برداشت مواد آسیب دهنده سلولی بنام رادیکال های آزاد اکسیژن میشود.

برای به ارث بردن کم خونی Fanconi، فرد می بایست یک کپی از ژن غیر طبیعی از هر والد گرفته باشد. این وضعیت معمولاٌ در کودکان بین ۲ و ۱۵ سال تشخیص داده می شود.

منبع