بیماری قلبی نارسایی قلب به این علت پیش میآید که عضله قلبی ضخیم یا نازک شده
کاردیومگالی (Cardiomegaly) به معنای بزرگشدن قلب است که از یک نارسایی قلب ناشی می شود. نقایص دیواره بینبطنی و نارسایی دریچه آئورت نیز میتواند موجب کاردیومگالی شود. درواقع کاردیومگالی بیش از آنکه نام یک بیماری خاص باشد، به عنوان علامت بیماریهای مختلف شناخته میشود. بیشتر بیماران نیز در گروه سنی ۵۰ تا۸۰ سال قراردارند.
علل بزرگ شدن قلب
به طور کلی بیماریهای مادرزادی، بیماریهای دریچهای قلب، عرق کرونر و بیماریهای خود ماهیچه قلب همگی در درازمدت میتوانند موجب بزرگی قلب شوند.
در واقع گاهی اوقات برخی بیماریهای التهاب ماهیچه قلب پیش میآید که باعث بزرگ شدن سایز قلب میشود. همچنین اگر عروق کرونری دچار مشکل شوند، بافت ماهیچهای ضخامت خود را از دست میدهد و فشار خون باعث گشادی قلب میشود.
انواع کاردیومگالی
در عین حال، دو نوع بزرگی قلب وجود دارد. این دو نوع بزرگ شدن قلب گرچه معمولا به طور جداگانه روی میدهند، ولی ممکن است همزمان نیز اتفاق بیفتند:
1. هایپروتروفی که مستلزم افزایش ضخامت عضله ی قلب است که معمولا یکی از حفرات قلب را تحت تاثیر قرار میدهد.
2. دی لیشن که اندازه داخلی یکی از حفرات قلب افزایش مییابد و ممکن است در یکی از چهار حفره قلب و یا همه حفرههای قلبی رخ دهد. در اکثر موارد، بزرگ شدن قلب غیر طبیعی است و با مشکلات قلبی عروقی همراه است. فقط یک استثناء، ورزش ایروبیک (هوازی) است که باعث بزرگ شدن قلب میشود و شامل هر دو نوع هایپرترافی و دی لیشن قلب است.